28 maart 2014

en hier is Zoet





Op de dag dat ik besloot om komaf te maken met mijn oude overlevingsmechanismen en daar toch hardnekkig weer naartoe werd getrokken en even hardnekkig niet wou toegeven, ben ik gaan naaien. Zomaar iets, niet bijzonder veel zin, maar het moest. Om niet toe te geven aan gepieker hé. Uit een boek dat ik kreeg van de schoonzus voor mijn verjaardag. Vers van de pers toen. Dagvers. Dus durfde ze het aan om het mij te geven (want ze dacht dat ik alles had wat er aan naaiboeken verschijnt, wat dus niet is. Ik heb er zelfs maar twee.). Gaandeweg groeide de verbondenheid met... Zoet? Ach waarom niet (ik pieker immers niet meer over stom of niet stom :-) )? Het knuffelgehalte is niet hoog. Daarvoor is ze mij niet zacht genoeg. Maar als mascotte kan ze tellen. Niet?
uit: Feest in het knutselbos

27 maart 2014

een beetje van alles

patroon: cozette
Er werd nog een deken gemaakt. Niet voor mezelf deze keer, hoewel ik wel enorm hou van de stoffencombinatie.

Het primrose-stofje komt van de nieuwe webshop Liesellove. Ik had mezelf als doel gesteld om het stofje te gaan afhalen. Iets dat ik eng vind... wat achteraf gezien natuurlijk helemaal niet nodig was.

Ik vind het fijn om me te omringen met warme dingen. Een lievelingsknuffel heb ik, een knuffeldeken ook, evenals een lievelingstas... En nu? Nu weet ik het even niet. Ik weet ondertussen wel dat ik het heel fijn vind om iets te maken voor een specifiek iemand. Daarentegen zomaar iets maken om bijvoorbeeld een voorraadje in huis te hebben, kan me niet motiveren. Bandwerk is ook niet aan mij besteed. Het wordt even heel goed nadenken over een nieuw project. Geen fijn gevoel.

Dankjewel voor het duimen gisteren! Er werd een spervuur aan vragen op me afgestuurd, door zo'n gladde HR-jongen. Ik heb gemerkt dat ik me gauw in het nauw gedreven voel onder zo'n verbaal 'geweld' en mijn kracht verlies. Ik geraak dan niet meer uit mijn woorden. Hoewel ik overtuigd ben dat de job iets voor mij zou zijn en dat ik dat goed zou doen, begin ik dan toch te twijfelen. Het wordt nog even afwachten op het resultaat. Dat ik de job heb, zou me verwonderen, maar op een plaatsje in de wervingsreserve stel ik toch wel mijn hoop. En ondertussen bedenk ik hoe heerlijk het moet zijn om zeker te zijn van jezelf. Hoe zalig rustig en vredig.

24 maart 2014

op naar de zomer

 Nog eentje van Swoon sewing patterns: de india hobo bag. Na het harde labeur van Betty's en Stella's een gemakkelijk, snel klaar en ultralicht werkje. Ik heb alle patroondelen verstevigd, maar met de lichtste vlieseline die ik in huis had. Het resultaat is een licht en zomers tasje.

Waarom nog een Swoon patroon? Omdat mijn laatste Stella geheel onverwachts op bijval kon rekenen bij de ontwerpster en de Amerikaanse achterban. Ik was even duizelig van opwinding! Dank aan Sarah van Khadetjes om me daarvan op de hoogte te brengen!

Maar goed, nog een tas dus om de verovering van Amerika verder te zetten! Nee, grapje... maar het onverhoopte succes gaf wel een boost om aan iets nieuws te beginnen.

22 maart 2014

Wanneer hartenvogels op de post gaan



 ... doen ze dat voortaan in stijl. Het idee van de bloemetjes vond ik hier. Lint en bloemen stikte ik vast op het kaartje. De hartenvogel is achteraan met een stukje plakband vastgekleefd en kan dus gemakkelijk verwijderd worden.

Een fijn weekend gewenst!

O ja, nog een vraagje: kan er aanstaande woensdag van 12u tot 15u massaal geduimd worden? Ik heb dan nog eens het finale gesprek voor een job die ik graag wil.
Ondertussen ben ik 4 maanden thuis en dat is al veel te lang. Zo lang dat zelfs naaien meer een opdracht is om de tijd te doden, dan een activiteit waar ik echt van geniet. Allez, eenmaal bezig geniet ik wel, maar aan het werk geraken... dat is een heuse opdracht.

20 maart 2014

een voor en naatje




'Voor' stond de lamp in de kringloopwinkel. Groen en geel en met een vieze lampenkap.

'Tijdens' is de lamp ontmanteld, werd het hout grondig (zo grondig mogelijk) geschuurd en de vieze lampenkap als patroon gebruikt voor de nieuwe.
 'Tijdens' leerde ook het volgende:
1. Pruts niet met schroeven boven het aanrecht, want voor je het weet, verdwijnt de schroef in de afvoer.
2. Geen goed idee om de contactpunten van het elektriciteitssnoer vast te nemen wanneer die onder stroom staan. Niet dat ik dat niet weet, maar ik moest er blijkbaar nog eens aan herinnerd worden.

 
'Na' is het een lampje om verliefd op te worden. Ik kon er een paar weken zelf naar kijken. Vandaag werd het afgegeven als verjaardagscadeautje.

(Wat is het fijn om trots te zijn.)


19 maart 2014

voor iemand die niet zo bijzonder van retro houdt

 ..., zijnde ikzelf, en toch helemaal weg zijn van deze tas, dat wil iets zeggen... (Hoor de trots in mijn woorden.)

Nee echt, ik hou van het model van de Stella, van de kleuren, van de retro-look (voor mij is dit toch retro).

Het dekentje pas er precies in.

Daarmee is deze tas gebombardeerd tot warm nest, bewaarplaats voor wat goed voor me is.

En nu veel te veel fotootjes, maar ja, ik ben er ook vol van hé.



13 maart 2014

warmte en de ultieme tip

naar het patroon van Cozette
Zonder woorden.

Die laatste hou ik voor de ultieme tip: H ligt tussen A en B, er is een station... dus je weet waar zoeken.

10 maart 2014

waar in België?


Waar in België hebben deze hartenvogels even uitgerust? De eerste die het vindt, krijgt twee hartenvogels. Eentje om te houden en eentje om op een mooie plek achter te laten.

Maar of het zal lukken? Drie foto's lijken me heel simpel. Dat treinstation echter... Dat zou me heel erg verwonderen. Maar wie weet? Dus we doen het zo: de eerste die alles vindt, wint. Je mag om het even hoeveel keer deelnemen. Heeft tegen zondag 16 maart nog niemand alles juist, dan wint diegene met de meeste gedetailleerde locatie (dus niet enkel de stad, maar ook de precieze plaats in die stad).

!!! Je hoeft niet te gaan zoeken naar de vogeltjes! Die hangen er naar alle waarschijnlijkheid niet meer! Ook al zit ik veel op de trein, 4 steden in één keer bezoeken, zat er niet in.

lente!

8 maart 2014

men neme een spotgoedkoop mandje

 ... (in dit geval uit de Zeeman), enkele restjes stof, en tadaa: een nieuw mandje, dat dienst moet doen als instant opberger voor naaigerief.
Denk je mijn keukentafel nu in: de naaimachine staat er quasi permanent, lappen stof, scharen, tornmesje, potlood, enz. met daartussen een verdwaalde rekening, een krant. Een rommeltje dus. De kleine rommel kan nu in dit mandje. Het past perfect bij de nieuwe tafellamp. Die laatste bewijst zijn diensten, vermits de grote lamp besliste om ermee op te houden.
inspiratie: http://www.jandofabrics.com/newsletters/tidy-tips-fabric-storage-bins/
Ondanks de chaos in mijn hoofd en emoties, genoot ik vandaag toch van de zon. Een terrasje zou ik doen. Van de cappuccino, werd de slagroom opgelepeld, en daarna... stootte ik met een forse uithaal mijn glas om. Mij een raadsel hoe dat is kunnen gebeuren. De inhoud ging vol over mijn been, tas en boek. En misschien ook over de benen van de ober, maar die heeft niet gegild en bleef onaangedaan, dus ik weet het niet. 't Was eigenlijk ook zijn eigen schuld. "Wat zal het voor u zijn, mevrouw? O sorry, meneer..." Grrrr, vroeger was het steeds van meneer, gevolgd door "o sorry, mevrouw". Nu is het op korte tijd al twee keer van mevrouw, gevolgd door "o sorry, meneer". Ik vind dat eigenlijk nog erger.
 Maar het was best gezellig. Er kwam een oud vrouwtje bij me zitten en we hebben gebabbeld over de goeie oude tijd en waar dat toch naartoe moest met de moderne samenleving. Allez, zij babbelde, en ik knikte, stelde wat vragen.

Daarna ben ik met mijn boek op een bankje aan het water gaan zitten. De eerste keer zonder trui en mét opgerolde mouwen. Ik vind dat speciaal, die eerste keer met blote armen. Ik heb ervan genoten.

Ik wens jullie nog een fijn en zonnig weekend!

6 maart 2014

als hartenvogel en geluksvis elkaar ontmoeten


... is dat dan dubbel zoveel geluk? Dat moet haast wel. Het is de vinder gegund.

De geluksvis komt van haar en hoorde bij de gewonnen giveaway. Bedoeling was er een mooi plaatsje voor te vinden. Zo helemaal weg uit zijn vertrouwde omgeving, vond ik het een goed idee om voor gezelschap van een hartenvogel te zorgen. Die kent Gent al een beetje.

3 maart 2014

janusje aan de piano - deel 2

Recent ontdekte ik Fabrizio Paterlini, een Italiaanse componist met de mooiste ingetogen pianomuziek. Dat gaf me een goede reden om weer aan de slag te gaan op de piano. Na een paar uurtjes oefenen, klinkt het zo:




Voor de pianisten onder jullie: dit is poepsimpel... De partituren zijn te koop op zijn website.

Er werden gisteren nog een aantal kussenslopen geproduceerd voor op de bank in mijn moeders huis in de Ardennen.

 Dan is het nu tijd om nog eens naar Brussel te trekken voor sollicitatietesten. Duimen jullie?

1 maart 2014

voor en na

Donderdagnamiddag slenterde ik door Antwerpen. In de regen. Stond op het programma: een bezoekje aan de kringloopwinkel en, vermits ik daar toch passeerde, even binnenspringen in de stoffenwinkels waar ik al veel over gelezen heb, Petit Pan en Julija's. In tegenstelling tot velen, ben ik niet zo zot van Petit Pan. De prints zijn wel mooi, maar nu ook weer niet wauw. Goed voor mijn portemonnee. Bij Julija's kocht ik maar een half metertje blauwe vogeltjesstof. Goed voor een lentefrisse lampenkap, dacht ik zo. De lamp vond ik jammer genoeg niet in de kringloopwinkel van Antwerpen, maar een dag later wel in die van Gent. Een blauwe dan nog wel, perfect passend bij mijn stofje.

Lampenkap ontmantelen en opnieuw opbouwen, keramieken onderstel grondig poetsen, en tadaa...
Ik vind dit zo'n leuk werkje. Hopen maar dat ik gauw nog eens een lampje op de kop kan tikken.



Een heel fijn weekend gewenst!