28 september 2013

hartentasje zonder harten

Nog een hartentasje (zonder harten ditmaal; voor het patroon, klik hier).

Deze is voor een jarige vriendin. Volgend jaar gaan we met het koor naar een internationaal korenfestival in Dublin. Ze vroeg een zakcentje voor dan. Maar ik hou niet van geld geven. Vandaar een mooie verpakking voor de envelop.

Een heel fijn weekend gewenst!

26 september 2013

een herfstige muis


Dag potentiële sponsor, zie eens wat een mooie, vrolijke, superzachte Noro-muis hier op de bank zit. Nog geen zin in een beetje sponsoring?
Grapje...

Gezien ik zo geraakt kan worden door een mooie, natuurlijke garen en al evenzeer door het zachte schapenwolletje dat muis opvult, besloot ik om een workshop spinnen te volgen. 't Was jammer genoeg al volzet, maar het blijft op de planning staan.
Ik had een tweedaagse gevonden in Kalmthout. Kent iemand nog andere plekken?

Gisteren las ik de Flow. Ik lees die niet vaak. Iets stoort me, maar ik kan niet zo goed duiden wat. Maar in deze Flow stond een artikel over postcrossing (www.postcrossing.com). Wanneer je daarop inschrijft, krijg je een adres van een andere postcrosser ergens op deze aardbol. Bedoeling is dat je haar of hem (ik kreeg onder andere een vodka-minnende hem in Rusland) verblijdt met een kaartje. Eenmaal je kaartje is toegekomen, kom jij ook in aanmerking om een kaartje te krijgen van een andere toevallige haar of hem op deze wereldbol. Mijn eerste kaartje is vandaag op de post. Ik ben immers ongeduldig om post te krijgen, na een lange en vooralsnog niet zo voldoening schenkende werkdag. Maar ik genoot ook vooral van het schrijven. Ik heb nog een aantal adressen liggen. Voor hen ga ik zaterdag kaartjes zoeken in de stad. Dus dankjewel Flow voor dit idee!


En muis gaat morgen naar iemand die me heel erg dierbaar is. Geen idee of ze van knuffels houdt... Maar ik genoot van het maken voor haar.

21 september 2013

als


Als ik hier nu eens wat reclame maak voor de mooiste 'wol' ter wereld...
Zou dan een of andere importeur, verkoper van Noro garen op het idee komen om me te gaan sponsoren?
Dromen...

20 september 2013

de treingiraf


Met dank aan een vriendin die een boekje van Christel Krukkert zag, aan me dacht en het meebracht. De vele treinuren waren weer een beetje aangenamer.

Ik kreeg van een aantal van jullie suggesties voor mijn vakantie. Die is voor half oktober. Een cursus volgen, leek me wel wat. Jammer genoeg heb ik nog geen gevonden. Nu broedt het idee om een aantal daguitstappen te maken, eventueel gecombineerd met een bezoekje aan een blogster. Lijkt aantrekkelijk, maar ook eng. Nog eventjes laten bezinken...

Een heel fijn weekend gewenst!

16 september 2013

klaar voor de regen


Ik maakte al eens eerder een fietszadelhoes voor mijn 'echte' fiets. Een kapotte hoes die ik aan het station vond (op de grond, niet op een fiets welteverstaan), diende als model. De versie met knoopje uit 'Zo Geknipt' stal echter mijn hart. Dat rekkertje met dat knoopje...
Met een week regen in het vooruitzicht, werd de hoes gisteravond nog gefabriceerd.

Na een stille periode wordt het tijd voor wat actie. Het valt me moeilijk, dat wel. Maar het moet, moet, moet. Genoeg tijd verloren. Na een middag doelloos wezen en een avond televisie kijken, is het dan toch gelukt. Met wat gevloek weliswaar. Eerst kreeg ik de rekker niet erin. Daarna had ik hem mee vastgestikt... Ze mag er wezen, uiteindelijk.

Ik ben op het werk wat visjes aan het uitgooien in verband met mijn ongezonde eetgewoonten. Een beetje aanmoediging kan ik wel gebruiken. Zo komt het dat ik om 21u30 nog aan het koken ben. De tranen staan hoog, maar de fierheid is ook paraat. Beloofd is beloofd, dus ik kan morgen niet afkomen dat ik toch niet gekookt heb. Niet dat ik mijn brouwsel aan iemand zou voorschotelen. Nee, dat kan absoluut niet. Maar gezond is het wel en dat ik voorlopig het enige dat telt.

Ach, bovenstaande is geen literair hoogstandje, noch inhoudelijk heel boeiend. Het moet er maar mee door.

10 september 2013

van zomer- naar herfstgevoel


Zondag zomer, maandag herfst. En daarbij hoort:
- Vaststellen dat ik zonder trui ga werken. Dat stel ik dan al rillend op de fiets vast, zo rond 7u. Je moet weten dat ik vorige week, bij die temperaturen van bijna 30 graden, vertrok met de nieuwe sjaal om de hals. OK, ik weet het, dat was ook niet zo realistisch.
- 's Avonds naar huis fietsen, kleddernat en weerom koud. De eerste regen sinds het bestaan van de vouwfiets (zo'n maand). De regenbroek maakt pas sinds vandaag deel uit van mijn rugzak.
- Thuiskomen en niet meer zo goed door de bril kunnen kijken. Getuige de foto...
- De brievenbus legen, ondertussen een huisjesslak vertrappelen (niet met opzet natuurlijk! De bril hé.). Een vertrouwd geluid in herfsttijden... De slakken die in de zomer mijn planten aanvreten, bevinden zich dan massaal op de stoep.

En ik moet nog op vakantie... De periode ligt vast, de invulling niet. Ik heb geen zin om weg te gaan. Ik vind niet de energie om te organiseren of om me in het avontuur te gooien. Maar thuisblijven betekent gegarandeerd 2 weken te pletter vervelen en daar ga ik dus niet goed uit komen. In datzelfde opzicht zie ik een vakantie buitenshuis maar zonder portie actie ook niet zitten. Een luxeprobleem, maar wel één dat dringend om een oplossing vraagt. Iemand een idee?

1 september 2013

mijn vakantiegevoel 9


Een heerlijk vakantiegevoel, op de valreep.

Het metekindje kwam gisteren slapen. Stond hij daar met in de ene hand zijn valies en in de andere zijn zwembroek. De boodschap niet mis te verstaan: ik wil gaan zwemmen!

Eerst buiten spelen, vond ik. Wanneer de zon schijnt, gaan we niet in een zwembad zitten (lees: zwemmen). Maar, na het avondeten, gaan we zwemmen! Toevallig was het zwembad langer open voor de laatste zaterdag van de vakantie. In zeven haasten een bakfiets gereserveerd bij Cambio, en daar gingen we.

Het vakantiegevoel, dat was vooral dat ritje naar en van het zwembad. Dat mocht voor mij eeuwig duren. Een zalige avondsfeer, fietsen, mijn ventje in de bak vooraan die genoot en voluit babbelde. Dat het meeste ging over mijn volgens hem ondermaatse rijstijl, laten we maar even terzijde. Niets mis trouwens met mijn rijstijl! Gaf hij op het einde ook toe: misschien was het toch wel een beetje goed, Claire. Een beetje...

Aan allen die morgen starten, een goede start gewenst! Hopelijk één die naar veel goeds leidt!

Mijn vakantiegevoel is een initiatief van Mamarina. Meer deelnemers vind je op haar blog.

klaar voor de herfst

... maar laat de zomer toch nog maar wat duren!

Een kast vol sjaals heb ik (mits enige overdrijving). De zoveelste lievelingssjaal is geboren. De enige die ik zal dragen, totdat later weer een nieuwe lievelingssjaal komt. Zo is het ook alle vorige lievelingssjaals vergaan. Maar voorlopig mag ik geen wol meer kopen van mezelf.

Ik hou van sjaals, de zachtheid tegen mijn wang.


patroon: http://www.ravelry.com/patterns/library/aspen-13