31 mei 2013

zakdoekhoesje


 



Als je op uur staat en wat gestresseerd bent en toch nog iets wil maken, dan
... loopt het niet zoals gewenst
... want je denkt niet goed na, er is immers geen tijd voor
... muis dus een paar keer uitknippen en uiteindelijk dan ook nog zijn been amputeren... gelukkig kan de naaimachine daar wel weg mee
... neem je niet de tijd om het garen aan te passen en stel je vast dat grijs toch wel beter is dan bruin
... steekt het allemaal niet zo nauw.

Maar ondanks alles heb je wel wat je wil: een zakdoekenhoes om mee te nemen. Gevuld met zakdoeken die hopelijk niet van doen zullen zijn. Een pakje troost.

Dankjewel voor jullie steun. Dat doet deugd!

O, trouwens, nog iets helemaal anders: hebben jullie dat ook dat je steevast een verpakking pillen openmaakt langs de kant waar de bijsluiter de toegang verspert? Ik wel dus. Altijd, ook als ik opzettelijk de andere kant pak, omdat ik altijd prijs heb...

29 mei 2013

het verlangen onthuld


... niet naar rijkdom
... of een eigen huis, met een tuin en een atelier (een droom wel, voor ooit, als ik de lotto win, waarmee ik trouwens nooit meedoe)
... niet naar een nieuwe job (want die heb ik, ook al moet ik nog even wachten om te beginnen)
... zelfs niet naar mooi weer (een beetje wel natuurlijk, of een beetje veel)
... of een verre reis, nee (die doe ik, later in oktober)
... niet naar...
... en nee, ook niet naar...
... en een overlock, nee...

Een diepmenselijk, zo schijnbaar simpel verlangen, naar graag zien en graag gezien worden. Pfff... Soms zijn er van die perioden dat dit in alle hevigheid opsteekt en me lam legt. Dat wanhoop triomfeert over hoop en me alle zin ontneemt.

Waarnaar verlangen jullie?

Het kussen kwam er in een tijd van verlangen, maar is eigenlijk bedoeld als inzending voor een wedstrijd. Van een Franstalige webwinkel, de link naar verlangen zal dus niet zo duidelijk zijn, dat hoop ik toch. Ik ben ook niet onverdeeld tevreden. De "zon" staat op de verkeerde plaats, waardoor het beeld niet samenhangend is. Ach, ondertussen heb ik mijn machine weer vanonder zijn kap gehaald en een paar leuke uurtjes beleefd.

28 mei 2013

verlangen, nog eens


Het nieuwe maaksel kadert in het thema. Verlangen, met een grote V, en smachtende uitroeptekens erachter '!!!'. Ach, ik maak het een beetje belachelijk en melig. Maar het is wel degelijk een verlangen met een grote scheut tristesse. Zo eentje die een knuffel en een dekentje en... een zacht kussen... nodig heeft.

't Is voorlopig nog maar een snelle blik. De avond valt al. Over een paar dagen meer!

20 mei 2013

speuren naar cijfertjes


Zij organiseert de origineelste giveaway ooit: een bingo-giveaway. Acht dagen ver zijn we. Muis kijkt aandachtig de cijfertjes na, stylo in de aanslag. Misschien brengt dat geluk? Maar neen, weer niet, zoals ook de voorbije 7 dagen niet.

In de omslag van Toertjes & Pateekes zat niet enkel de bingokaart, maar ook deze 2 mooie stofjes. Muis heeft er een bedje van gemaakt.

Muis is voor een collega, een afscheidcadeautje voor als ik van werk verander. Ik zie haar zitten onder het computerscherm. Grapjes makend, sussend wanneer de frustratie hoogtij voert, een knipoogje nu en dan... Ze is er klein genoeg voor.

15 mei 2013

het mooiste meisje


Zeg nu zelf... En als je geuren kon opslaan op een blog, dan gaf je er ik de lekkerste jasmijngeur ooit bij!

patroon: zijmaakthet

13 mei 2013

weemoed


Met enige weemoed stelt aap 6 het olijke zestal van het kampeerweekend voor. De gezichtjes uitgegomd. Het zijn de mijne niet hé... Maar ze stralen, wees daar maar zeker van. Schoppen (alias spaden) in de aanslag, warm ingeduffeld, wachtend op het signaal om naar het strandje te vertrekken. De zon was maar zeer matig van de partij, maar verblijdde ons hier op een mooie avond.

Ik voel een gapende leegte in mij. Ik mis de kinderen, de vriendinnen, de warmte (de innerlijke welteverstaan, buiten was het koud en kil), de verantwoordelijkheid, de traagheid... Ik hoop dat de mooie herinneringen gauw het lege gat vullen.

1 mei 2013

fleurige kampeertas


Er wordt gekampeerd binnenkort! Zon, water, mooi grasveldje met madeliefjes, daar doet deze tas van dromen, toch? De inhoud: drinkbussen langs de zijkant, een vakje voor de zonnecrème, een vakje voor steentjes ? Vorig jaar verzamelden de kinderen geluksteentjes. Een ritsvakje voor de kostbaarheden. Binnenin ruimte zat voor een picknickdeken (dat nog moet gemaakt worden). Ik zie het helemaal zitten!
O ja, de tas ontsproot aan mijn eigen brein en fantasie, waarop ik apetrots ben.
Een heerlijke dag was het vandaag, met onverwachte ontmoetingen, broeden van plannen, de huishoudelijke taken van de week voor het grootste stuk gedaan. Dat laatste is niet mijn favoriete bezigheid, maar de voldoening achteraf telt wel.
Dat huishoudelijke, dat zou ik deze avond nog gauw afwerken. Te beginnen met de afwas. Om dan vast te stellen dat ik mijn schoteldoek deze morgen weggegooid heb en geen andere heb. Het hoogstnoodzakelijke met de hand min of meer schoon geschrobd, wat weer deed dromen van het nakende kamperen. De rest van de afwas en de andere huishoudelijke taken, dat is voor morgen. Vandaag hoeft er niets meer.