Wol en schapengeur

Wol, van die echte schapenwol, is voor mij hét symbool van warmte en geborgenheid. En al helemaal als ze nog een beetje naar schaap ruikt. Wat hou ik van die geur!

Jaren geleden leerde ik al eens spinnen. Dat was een tweedaagse. Geen succes. De draad deed niet anders dan knappen. Dus hield ik het maar bij wol kopen. Ik liep de deur plat bij het plaatselijk wol- en stoffenwinkeltje. Tot bijna twee jaar geleden. Toen kwam ik terug uit een maand met de rugzak trekken in Noorwegen. Ik liep tussen de schapen, kampeerde tussen de schapen, zag schapen in mijn voetspoor lopen over de sneeuw in de bergen... Bij thuiskomst leerde ik opnieuw spinnen, één dag, en het ging als vanzelf. Sindsdien koop ik geen wol meer. Ik maak mijn garen nu zelf. 

Het summum van natuurlijkheid is spinnen vanuit een pas geschoren schapenvachtje. Dat ruikt heerlijk naar schaap. Met mijn handen daar plukken uittrekken en in een warm zeepsopje onderdompelen, zien hoe bruin het water kleurt. Dan de lokken pluizen. Ik dacht dat ik dat vervelend zou vinden. Ik hou immers niet van repetitieve werkjes. Maar het is net fijn. En ideaal om op een terrasje te doen in de stad. En het spinnen zelf... dat is de wol zacht langs mijn vingers laten gaan, er al mijn aandacht aan geven. Zalig!

 

poncho uit zwartbles

En als ik uit ben gekeken op het bruin, ga ik verder met gekleurde merinowol, gemengd met zijde voor extra zachtheid en glans.

garen van merinowol, tussahzijde en sarizijde

Hoe zalig is het om creatief te zijn!

Als ik later... een droomplek vind om te wonen, dan komen er schapen te staan.

uit mijn boek

Graven, als in een put graven

Ik graaf in een oud boek. Een tweedehandsboek dat ik vond, verborgen achter andere boeken. Misschien daarom dat ik het meenam. Omdat het onzichtbaar was, verstopt, en dat symbool staat voor hoe ik ook was, tot een jaar geleden. Ik heb het niet gelezen. Maar ik zie wel dat de taal hard is. Had ik dat toen gezien, het was niet meegekomen. Maar ook daar kan symboliek in zitten. Een eigen verhaal maken in een wereld die niet bepaald meezit. Een mooi, warm verhaal. 

 

Maar het leent zich dus prima om in te graven. Soms verbeten. Met ongeduldige uithalen rondjes uitsnijden en ruw lostrekken. Soms zachter. Nu is er een tunnel doorheen het hele boek. Om in af te dalen en te ontdekken. Of om in te vallen wanneer ik dreig op te geven. Met een gele draad om de weg niet kwijt te geraken.

 

 

Er is ook een holletje, bekleed met sarizijde en wol, en met een dekentje erin. Een veilig plekje. Zacht en warm. Ik wou dat ik mezelf zo klein kon maken dat ik erin paste. Me daar opkrullen en de storm doorstaan. Ik ben zo bang, dat ik geen fijne plek ga vinden om te wonen. Hoe het financieel moet. Of ik mijn job ga kunnen blijven doen nu ik ziek ben. Ik weet het allemaal niet meer en het vertrouwen is zoek. 

 

 

 

Geel in het dekentje en de "rode draad". De kleur van het derde chakra. Manipura of zonnevlecht. Het staat voor innerlijke kracht en zelfvertrouwen. En los daarvan associeer ik het met warmte, al veel langer dan ik yoga doe. Daarom werk ik er graag mee. Als een herinnering om steeds terug te keren naar het vertrouwen. En om mezelf te koesteren.

Hoe zou het zijn?

Hoe zou het zijn om na ruim vier jaar nog eens iets te posten? 

Zomaar. Omdat ik graag schrijf. Een testje. Niet schrijven om gelezen te worden. Gewoon voor het plezier van het mijmeren zelf. Misschien gewoon eenmalig.

Wist ik nog maar hoe collages te maken. Dat wordt weer even zoeken...

Dat ben ik, nu. Yoga en lichaamswerk leren me te zakken in mijn lijf. Weg van mijn drukke, oordelende en rampenscenario's bedenkende hoofd. Hoe stiller mijn hoofd, hoe meer de creativiteit borrelt. Een leven lang zag ik mezelf als handig. Naaien en breien op basis van patronen die door iemand anders bedacht waren, wilde ik geen creativiteit noemen. Maar nu borrelt ze zowaar. Ik kan naar binnen kijken en beelden creëren zoals ik ze zie of voel. Wonderlijk is dat! En het hoeft niet "mooi" te zijn. Het ís mooi, omdat ik er plezier aan had en omdat het een verlengde is van iets binnenin mezelf.