28 december 2012

een blik op de boodschappentas

Een niet erg flatterende blik op de boodschappentas... Te vroeg donker, flits...

Maar hij is mooi, mooi, mooi... (Al zeg ik het zelf. Aan zelfvertrouwen ben ik niet rijkelijk bedeeld, maar als ik ergens trots op ben, dan ben ik daar ook helemaal vol van.)

Dus ik wacht op daglicht om de tas van alle kanten te fotograferen.

En ja, dat ik momenteel in een schildpaddenfaze zit, was al duidelijk, denk ik.

En ondertussen geniet ik van het bloggen en blogs lezen.

Tot later! (Toch wel gek om dat te schrijven, want veel lezers zijn er nog niet in deze prille beginfaze.)


26 december 2012

het laatste kerstmis-project

Hannes hoofdcadeau: een heerlijk warm vestje. Het patroon komt uit Catalogue Layette n°74 van Phildar. De binnenkant is hemels zacht, maar niet erg breivriendelijk. Tellen, tellen, tellen. Een rij eindigen met een steek te kort, is uittrekken en opnieuw beginnen. Een gevallen steek vinden, is immers onmogelijk. Gelukkig overkwam me dit slechts één keer.
 
Het patroon was voor één jaar, terwijl ze net vijf maanden geworden is. Wonder bij wonder was het niet eens veel te groot. Het staat haar goed.
 
Nu geen lopende projecten meer. Snif.
 
Iets nieuws beginnen, dat levert iedere keer weer een drempel op. Ik ben niet zo'n fan van patronen kopiëren en overnemen op de stof... Een boodschappentas wordt het. Eigen ontwerp. In de mate dat het mogelijk is om iets zelf te creëren te midden van het gigantische aanbod aan tassenpatronen.

25 december 2012

even bekomen?

Een streepje muziek wou ik jullie geven. In un'altra vita van Ludovico Einaudi. Ik had mijn gepingel opgenomen en opgeslagen op de computer. Maar, ik vind geen mogelijkheid om een muziekbestand in mijn blog te krijgen. Iemand een idee?

Deze slabbetjes zijn voor het tweede metekindje. Vijf maanden is Hanne vandaag geworden. En sinds een week aan de groentenpapjes. 't zal dus van pas komen. Deel 2 van haar cadeau is voor morgen.

De inspiratie deed ik lang geleden hier op. Schitterende slabbetjes heeft zij al gemaakt!
Het patroontje komt van haar.

23 december 2012

ik ga op stap en neem mee...

... mijn lego!

Het zevenjarig metekindje is gek van lego. Iets van Star Wars moest het zijn. Maar hij had al veel, zei hij. Sta ik daar in de winkel, complete Star Wars-leek... hmm, welke zijn de "goede", de "slechte"? Welke zijn Landers favorieten? Maar een doos mee op goed geluk. Kasticket bewaard... We zien wel.

Het patroon voor de valies vond ik hier. Zo kan Lander onmiddellijk beginnen spelen. Het argument dat de ouders aanvoeren "Laat alles nu maar in de doos, anders is de helft verloren voordat we thuis zijn" is nu niet meer van tel. Alles in de valies. Voila!

En om het verliezen nog meer te bestrijden, maakte ik drie genummerde zakjes volgens haar patroon. (Dat er in de Star Wars-doos geen drie, maar vier genummerde zakjes met blokjes zitten, zag ik pas zonet bij het inpakken. Niets aan te doen...)

Oh ja, dat bewaarde kasticket zal niet meer kunnen dienen, vermits ik de lego heb overgeheveld naar de valies. Maar als hij het al zou hebben, dan hou ik het gewoon zelf en koop ik nieuwe voor hem. Zo heb ik ook lego in huis van als de neefjes komen logeren.

22 december 2012

janusje is back!

Janusje is terug van weggeweest. She is back. Het is niet mijn gewoonte om Engelse woorden of uitdrukkingen te gebruiken. Om de één of andere reden vond ik dit beter klinken. Krachtiger, vitaler.

Hoelang zou het geleden zijn van mijn vorige blog? Anderhalf jaar denk ik. Er was een valkeul waarin ik met open ogen trapte: het aantal bezoeken aan mijn blog, het aantal reacties koppelen aan mij als persoon. "Er reageren maar zoveel mensen, dus ik ben niet goed genoeg." Wat natuurlijk dikke onzin is. Het werd een obsessie. Einde blog. Vernietigd, weg. Wat achteraf gezien natuurlijk wel jammer is...

Een nieuwe start dus. Ontdekken, ideetjes opdoen, in contact komen... En schrijven, want dat doe ik graag. Het moet alleen maar leuk zijn.

Er zijn een aantal projectjes lopende. Eindejaarsperiode, weet je wel. Wachten op mooi licht zal geen zin hebben, vrees ik. De weerberichten gonzen van de regenbuien.

Dus hier: de sjaal. Gewoon voor mezelf.