Als je op uur staat en wat gestresseerd bent en toch nog iets wil maken, dan
... loopt het niet zoals gewenst
... want je denkt niet goed na, er is immers geen tijd voor
... muis dus een paar keer uitknippen en uiteindelijk dan ook nog zijn been amputeren... gelukkig kan de naaimachine daar wel weg mee
... neem je niet de tijd om het garen aan te passen en stel je vast dat grijs toch wel beter is dan bruin
... steekt het allemaal niet zo nauw.
Maar ondanks alles heb je wel wat je wil: een zakdoekenhoes om mee te nemen. Gevuld met zakdoeken die hopelijk niet van doen zullen zijn. Een pakje troost.
Dankjewel voor jullie steun. Dat doet deugd!
O, trouwens, nog iets helemaal anders: hebben jullie dat ook dat je steevast een verpakking pillen openmaakt langs de kant waar de bijsluiter de toegang verspert? Ik wel dus. Altijd, ook als ik opzettelijk de andere kant pak, omdat ik altijd prijs heb...