29 december 2013

een tas, naaldvilten en een sjaal


 Voor en na. Eigenlijk veranderde ik niet zo veel. De binnentas werd verwijderd en vervangen. De 'riem met slot maar zonder sleutel' werd losgetornd en vervangen door een groter exemplaar, waarvan de lengte aanpasbaar is met 2 drukknoppen. Dat maakt de tas ideaal als breitas, of met de drukknoppen open als koortas. Een ringmap kan er dan juist in.
De bloem maakte ik van de oorspronkelijke rits die sneuvelde bij het lostornen. Een heleboel naaldvilten en slechts één prik in de vinger later was ze er dan, de bloem. Wanneer je googled op 'felt' en 'zipper' zie je de mooiste creaties. Ik heb nog veel te oefenen!
En in de tas... daarin zit de mooiste sjaal in wording. Moelijkheidsgraad 0, enkel rechtse steken. Een nieuwjaarscadeau aan mezelf, gemaakt van 2 kleuren Noro kama (wol, zijde, apalca, mohair, angora), pure luxe is dat.
Dank voor al het medeleven! Vandaag wordt een dag met minder pijnstillers. Gisteren was ik er wat onvoorzichtig door geworden, totdat mijn been bij het op de fiets stappen plots onder me wegklapte en ik weer een ontmoeting had met de straatstenen. Ik suggereerde al dat het zwaartekrachtsveld in Gent om een onverklaarbare reden toegenomen is. Waarom val ik anders zo vaak? Maar goed, als ik pijn voel zal ik wel voorzichtiger zijn.

En trouwens, 2013 was helemaal geen slecht jaar! OK, de omstandigheden zitten niet zo mee: ander werk - valt niet mee - ontslag - werkloos, vallen en pijn, weinig geluk in de liefde (om het met die woorden te zeggen). Maar voor de rest? Ik sta een pak steviger in mijn schoenen, ik heb veel meer rust gevonden in wie ik ben, ik ben gegroeid in sociale contacten, ik blog en heb een eerste marktje gedaan, ik heb mijn piano herontdekt... Niets om met spijt op terug te kijken.

27 december 2013

bye bye Amsterdam

 Kerstdekentjes voor de metekindjes. Zo vallen ze mee. In het echt zit de paspel er heel slordig in. Een gevolg nog van de naaiverzadiging die optrad net voor de Beparkte Oplage. Maar al dat naaien, dat loonde de moeite: een toch wel volle tafel!


En het was leuk! De vriendinnen bij me, vrolijke muziekoptredens, meewiegen, een kruiswoordraadsel tussendoor, glühwein... Genoeg verkocht om een tevreden gevoel te hebben. Smaakt naar meer.

Vandaag zit ik in de zetel te nietsen. Het klassieke verhaal gisteravond: chauffeur opent onverwachts deur van geparkeerde auto, fietser gooit het stuur over om het portier te vermijden en smakt tegen de grond. Een halve bril voor me op de grond en pijn! Gelukkig kreeg ik net twee zakken te recycleren handtassen die de val toch een beetjes verzacht hebben. Een slapeloze nacht, een hele dag turen door mijn zonnebril (hoe somber wordt een al sombere dag dan), een been dat niet meewil en een gekneusde rib. Toch nam ik zo weinig mogelijk pijnstillers... Om te voelen hoeveel pijn het doet en om me ervan te overtuigen dat ik morgen echt niet mee kan op handwerktrip naar Amsterdam (geörganiseerd door Boho). O, wat betreur ik dat. Ik had er zo naar uitgezien om met een groep van 50 onbekende vrouwen de naai-adresjes in Amsterdam af te struimen. Maar ja, het had allemaal veel en veel erger kunnen zijn. Laat ik morgen maar eens zien of ik een nieuwe tas kan toveren uit de handtassen. Een eerste leer-ervaring. Iemand tips voor het werken met leer?

Een positieve noot om af te sluiten: ook de tweede selectierond is binnen! Half januari volgen de laatste mondelinge testen, en dan... heel misschien behoor ik dan tot de 5 gelukkigen die de job hebben... Duimen maar.

21 december 2013

muis en ik wensen jullie fijne feestdagen












Aan allen heel fijne feestdagen gewenst!

Voor 2014 wens ik een jaar dat wensen en verlangens gunstig gezind is.
patroon: zijmaakthet

20 december 2013

ritstasjesgepruts

patroon: http://www.etsy.com/listing/67631320/mini-clutch-sewing-pattern-with-double
Er zouden er hiervan een paar worden gemaakt, maar gisteren was het plots op. Dit exemplaar kon mijn naaimachine nog afwerken. De binnenkant is echter niet voor publicatie vatbaar. Ik had geen geduld meer. Tijd om te stoppen dus. De naaimachine is opgeborgen, de stofjes opgevouwen. Tot maandag, want dan moeten er dringend kerstcadeautjes gemaakt worden.

Tussen haakjes: dit is een superpraktisch ritstasje. Maar wat een gepruts! Er komt er nog wel eens eentje, wanneer ik weer bezegend ben met een portie naaigeduld.

Hmmm, de spellingscontrole geeft 4 fouten aan... Gisteren haalde ik nochtans 99/100 met de grote woordentest van de Universiteit Gent. Daarmee behoor ik zogenaamd tot de absolute topgroep qua woordenkennis. Ik hou wel van woorden.

Een heel fijn weekend gewenst!

19 december 2013

het voorlaatste wapenfeit


De voorlaatste keer dat ik jullie "verveel" met mijn bandwerk. Morgen of zaterdag toon ik de allerlaatste maaksels en dan komt er een einde aan de vele berichtjes over mijn bandwerk voor de Beparkte Oplage. Ik laat natuurlijk wel nog weten hoe het geweest is.

Ik heb er in elk geval toch plezier en vooral veel voldoening aan beleefd. Het heeft gediend waarvoor het bedoeld was, namelijk vermijden dat ik in een gat val nu ik werkloos ben geworden. En stuk kan de Beparkte Oplage al niet meer. Twee vriendinnen helpen me alles ter plekke te krijgen en een andere vriendin die ik al 10 jaar niet meer gezien heb, komt misschien langs. En als jullie ook nog eens massaal dag komen zeggen... Wees in elk geval welgekomen!

18 december 2013

het einde van de slopen

 Het zijn er 8 geworden en dat is genoeg. Het wordt stilaan tijd om iets anders te doen dan uren per dag naaien. Het solliciteren op een versnelling hoger zetten bijvoorbeeld. Hieronder zie je nog de 3 laatste kussenslopen. En die allerlaatste, die zal te koop liggen op de Beparkte Oplage van zaterdag, maar... ik zou er niet rouwig om zijn dat die niet verkocht geraakt. Ik vind de sloop zo mooi...Mijn absolute lievelingsstofje. Een plaatsje op mijn zetel zou niet misstaan.



16 december 2013

er kan weer geschreven worden


En de productie gaat voort... Het is dankzij jullie reacties dat ik aan het werk blijf om een zo vol mogelijke tafel te bekomen op de Beparkte Oplage. Dankjewel daarvoor!

13 december 2013

bestemming bereikt

Wat heeft de post snel gewerkt! Mijn pakje is al toegekomen, dus ik kan het laten zien. En nee, het heeft nog niet gesneeuwd. De witte stipjes zijn kleine spookjes die zo af en toe en om onverklaarbare reden door Blogger toegevoegd worden aan mijn collages.

De mutsen passen. Oef! Het heeft wat voeten in de aarde gehad om de juiste maat te vinden. Dat haakwerk rekt ook zo hé. De ene keer was de omtrek 53cm en een rij verder was dat dan plots 57. Het vele uittrekken heeft blijkbaar toch gebaat. Daar ben ik blij om.
patroon: chucksforchancho
Het tasje begon ik al een maand geleden, maar het bleef toen bij knippen. Het was een zomaar-cadeautje als steun in de moeilijke verhuisperiode. Samen met de mutsen is het dan toch ietswat laat op zijn bestemming geraakt.

12 december 2013

op hetzelfde elan

Nog wat verder op het elan van gisteren: een kussensloop afgewerkt; ik heb er nu 5, halfweg dus. Het rode exemplaar is nog van dinsdag.
 En dan is er het oogverblindende gele rokje. Ik weet niet wat ik ervan vind. Ik vind geel een mooie kleur voor in de winter. Maar vooralsnog vind ik het vooral mooi op iemand anders lijf, geloof ik.
Ik heb mezelf getrakteerd op mijn favoriet te Huize Colette in Gent: een wittekop (koffie met witte chocolade, o zo zoet) en een brownie. Het was er helaas wat te druk naar mijn zin. Een jongeman achter me had de selectietesten bij Selor afgelegd, dezelfde als ik blijkbaar. Hij was daarover in geuren en kleuren met een luide, declarerende stem verslag aan het doen.  Ik kan me niet goed concentreren wanneer iemand zo luid praat. Ik moet dan luisteren, ook al wil ik dat niet. Bij hem ging het over een andere job. Hij was aangenomen. Ik wacht nog steeds op de resultaten van mijn tweede ronde. Dat het er maar gauw is. Ik vind het erg moeilijk om ondertussen verder te zoeken.

11 december 2013

Goed gedaan!

patroon: Zo Geknipt
Vandaag was een dag zonder verkoopbare spulletjes. Productief was ze echter zeker! Ik ben wel wat trots op mezelf.

In de voormiddag een muts afgewerkt en nog iets anders ineen gestoken (meer details hierover komen wanneer de post beide heeft bezorgd op het juiste adres). Dat andere dingetje is mooi geworden! Dat vind ik althans.

Vervolgens in de namiddag deze mandjes gemaakt om orde te houden op mijn standje. Je bespeurt daar inderdaad kamsnamps. Ik zou er niet aan meedoen. Gewone drukknoppen volstonden. Maar toen ik zag dat ze toch wel vijfmaal goedkoper waren dan wat ik kocht aan drukknoppen, ben ik gezwicht. En gemakkelijk dat dat is! Niet te doen...

En na een bezoekje aan het postkantoor, wat boodschappen en een lekkere martini op café, was het avond. En die avond stak ik een rok halfweg in elkaar. In het geel, niet te geloven. Een onweerstaanbare drang dwong me om die prachtige gele velours tot een rok te verknippen. Ik heb serieuze twijfels bij geel en rok en ik, maar dat zien we dan wel. En toen was er zowaar nog tijd over om piano te spelen en een blogje te schrijven.

Goed gedaan, al zeg ik het zelf.

9 december 2013

de oogst voor drie dagen


Ik kan blijven kijken naar dit stapeltje. Een fleecekant en een katoenkant, de zelfgemaakte streepjespaspel, mijn labeltjes... Dat ben ik!


8 december 2013

een kussensloop per dag


Een kussensloop per dag, of toch zo ongeveer, dat is de bedoeling. Tegen de Beparkte Oplage wil ik er 10 hebben. Dat vult mijn kraampje dan wat op.

Ik ben eigenlijk een beetje als een kip zonder kop bezig. Wat willen de bezoekers daar kopen? Een kleinigheidje, goedkoop? Of eerder een mooi stuk, maar dan natuurlijk ook duurder. Het eerste produceert relatief snel, maar mist voor mij aan details. Het tweede beantwoordt meer aan hoe ik ben als naaister, maar kost natuurlijk meer, zowel in geld als in tijd. Laat ik deze editie gewoon als test beschouwen. De kat uit de boom kijken, zien wat aansluiting vindt, leren voor de volgende keer.

6 december 2013

een beetje productie

patroon: sew together

patroon: sewlover

patroon: eigen ontwerpje
Maar hoe moet mijn stand ooit vol geraken?

5 december 2013

de handschoenen die hoogstwaarschijnlijk te klein zullen zijn

patroon: http://www.ravelry.com/patterns/library/flip-toppers-childrens-mitts

Voor een meisje dat van geel houdt. Haar hand meet 13 cm, deze handschoenen 12 cm... Te klein dus, naar alle waarschijnlijkheid. Tenzij de mama niet echt goed gemeten heeft en er nog een beetje rek op de handschoen komt. Ik vind uittrekken vreselijk. Ik waag het er dus maar op (tegen beter weten in). Ik kan er nog altijd nieuwe maken en deze kunnen dan mee naar de Beparkte Oplage.
En dan ben ik nu klaar voor het volgende gele dubbelproject!

2 december 2013

als vier vissen in het water

patroon: sew together
Hetzelfde patroon als hier, maar een maatje kleiner.

"Als vier vissen in het water", een samenraapsel van "als een vis in het water" en een raadsel "als ... dan...". Het houdt echter geen steek. Er is niet over nagedacht. Nadenken deed ik deze voormiddag genoeg op de selectieproeven bij Selor. En dat verdomde klokje dat nog sneller tikt dan ik kan nadenken... Maar ik denk wel dat het goed genoeg was. Alleen ben ik nu zo moe... en dat frustreert me, want er moet hier geproduceerd worden. Ik zal er maar beter niet teveel tegen vechten en het rustig aan doen vandaag.

Het zijn heel andere tasjes geworden dan ik gewoon ben, maar wat houd ik van die kleuren! Het is een Afrikaans stofje dat ik een aantal jaren geleden van een vriendin kreeg.

Een fijne week gewenst!

29 november 2013

ook een beetje recycleren

patroon: moda bakeshop

Echt klaar zal het vandaag niet worden. Getuige de geringe kwaliteit van de foto's.

Eerst was dit haaknaaldenmapje een jurk van een vriendin (van in het verre verleden dat ze nog jurken droeg). Het is een los geweven katoentje. Getuige hier de drukknop die ondanks de versteviging na drie maal open en dicht doen, doorheen de stof schoot. Lang leve velcro om het gaatje te dichten en tegelijk voor een sluiting te zorgen!

Bedoeling was het te verkopen op de Beparkte Oplage, maar nu moet ik het noodgedwongen houden. Hoe jammer... Nee hoor, ik ben er blij mee. Gedaan met de haaknaalden in een plastiek zakje.

Ondertussen is de inschrijving voor de Beparkte Oplage echt een feit. Ik mag gaan!
Nu nog veel bandwerk dus... en dat is niet mijn favoriet. Maar als ik eenmaal een voorraad heb, hoef ik nadien nog maar aan te vullen.

27 november 2013

het volgende setje van vier

patroon: craft snob
Een sneller klaar projectje: de welbekende zakdoekhoesjes.
Valt het op dat ik van blauw hou?

26 november 2013

de eerste janusjes!

patroon: sew together
De eerste janusjes zijn een feit! Een halve dag werken, dacht ik, maar dat was een serieuze onderschatting. Ik denk dat vier stuks van elk op mijn grens van bandwerk zitten. Op naar de volgende set van vier!
Gelukkig bestelde ik de labeltjes net voor ik werkloos werd. Als ik ze mocht overdoen, dan zou ik voor een kleiner lettertype gaan. Nu kan je er niet echt naast kijken... Maar ach, daar maak ik me niet druk om.

25 november 2013

babymutsje

Ik moet nog even googelen hoe dit mutsje heet. Ah ja, een minion muts. Nog nooit van gehoord. Eén of ander TV-programma?
bron: http://chucksforchancho.com/2013/08/03/tutorial-crochet-minion-hat/
Er is mij gevraagd om dit na te maken voor een pasgeborene:

Ik denk wel dat de missie geslaagd is. Het zwart heb ik achterwege gelaten. Ik hou niet van die kleur en zeker niet voor een baby. Ik hoop dat de bestelster daarmee kan leven.

Patronen voor grotere maten vind je wel op de website (vermeld onder de foto).

24 november 2013

brievenbusgeluk

Deze week was er één van veel geluk in de brievenbus. Ik kreeg zomaar post van twee blogsters! Joepie, joepie, joepie, zo fijn! Veel toffer dan een giveaway winnen... (Dat denk ik toch, want ik won er nog geen enkele in dit blogjaar.) Het is zo hartverwarmend dat mensen meeleven. Duizend maal dank, Monique en Sarah!

van Monique
van Sarah
Sinds vrijdag is hier veel veranderd. Vrijdag was de dag waarop ik het zoveelste gesprek had met mijn werkgever en hij (het was een zij) mij ontsloeg. Het gevoel nu is heel dubbel. Er is opluchting dat ik daar niet meer heen moet en mij daar niet meer zo ellendig hoef te voelen. En er is veel onzekerheid en schrik voor de toekomst.

Nu de bron van de vernederingen verdwenen is, is ook mijn zelfvertrouwen teruggekomen. Dat voelt goed. Er breekt een lastige periode aan, maar ik geef niet op. Ik probeer een plaatsje te bemachtigen op de Beparkte Oplage van eind december, zodat ik mezelf ertoe kan verplichten om elke dag een paar uur te handwerken. Dit in de hoop om daar een houvast in de vinden. Blijft natuurlijk dat bandwerk niet aan mij besteed is. We zien wel hoe het gaat...

Nog een fijne zondagavond gewenst!

17 november 2013

geven

Bij het laatste daglicht van deze week, een blik op het kussen in de maak. De strijkbeurt, knoopsgaten en knopen moet je er maar zelf bij denken. Het stofje achteraan is een zachte fleece.

Het kussen is voor een vriendin die een heel erg dierbaar iemand heeft verloren. Ik hoop dat het haar iets van troost kan geven. Ik weet niet of het zo 'conventioneel' is om iets te geven... maar hier ben ik beter in dan in woorden of gezelschap.

Ik wens jullie een fijne week! En voor mezelf wens ik één die snel weer voorbij is :-).

16 november 2013

remedie tegen kilte



patroon: http://www.ravelry.com/patterns/library/fitted-fingerless-gloves
 
Met de sokkenwol die nog over was van muis, maakte ik een paar vingerloze handschoenen. Ideaal voor op de vouwfiets bij dit herstige weer. Geen tijd om handschoenen uit te trekken, want 's morgens vroeg de trein nemen, dat moet snel gaan.
Deze handschoenen laten zich trouwens niet snel uittrekken. Ze zijn iets te klein om perfect te zijn. Maar wel perfect genoeg... Ik ben er blij mee.

Muis, de allerkleinste bruine muis, prijkt op mijn bureau op het werk. Gemaakt voor de grote dag, zoals ik bijna 4 maanden geleden blogde. Nooit gedacht dat ik al zo snel opnieuw aan het solliciteren zou slaan. Solliciteren met een aan wanhoop grenzende haast. Morgen begin ik eraan. Ik wil deze week nog 5 brieven weg. Duimen jullie dat ik gauw wat anders vind?

15 november 2013

maak kennis met muis...

patroon: zijmaakthet
... de mooiste, de grootste der muizen, met een hart vol liefde.
Voor iemand die me heel dierbaar is.

Een heel fijn weekend gewenst aan allen!

11 november 2013

en daar is muis

patronen: zoals steeds zijmaakthet
Maar ze moet zich nog even verstoppen totdat de vriendin haar gekregen heeft.

Dankjewel voor de steun! Het is fijn me niet alleen te weten. Want daar wringt het schoentje, eenzaamheid. Die is soms zo verstikkend, vooral op momenten dat het niet zo mee zit.

10 november 2013

gezocht


Gezocht: een stevige hangbrug om wat vlotter over de dalen te geraken. Dringend! Liefst in rugzakformaat zodat ze altijd bij de hand is.
Of een glazen bol om de kleurtjes in de toekomst te zien. Dan hou ik wel nog even vol.


Ik zou willen slapen en slapen en pas wakker worden als ik weer wat toekomst voor me zie. Pfff... hoe één dag iets in me wakker heeft gemaakt waardoor ik het allemaal niet meer zie zitten. Ik vind dat frustrerend dat ik niet gewoon foert kan zeggen.

Is er nog iemand die niet meer weet hoe het verder moet? Laat het me weten, dan maak ik iets voor jou. Kies zelf maar wat, zolang het plat is en in een omslag past. Zo heb ik een doel voor de komende dagen. Iets dat er toe doet...

3 november 2013

mijn toeverlaat

patroon: zijmaakthet

De zachtste en kleurrijkste... mijn toeverlaat op de zoektocht...

Ik zoek een lief, om het eens heel plastisch te zeggen, en na drie maanden nieuw werk, heb ik beslist om opnieuw op zoek te gaan. O ja, een huis mag er ook nog bij, alhoewel dit de laagste prioriteit heeft en dus in de praktijk nog niet aan bod komt.
Vooral dat zoeken naar weer ander werk, ontreddert me een beetje. Ik weet hoe moeilijk het geweest is om dit te vinden. En ik weet even niet hoe ik het huidige nog lang moet volhouden. Pfff, een lange diepe zucht, ik had het me zo anders gewenst. Met een heel klein hartje ga ik de maandag tegemoet.

29 oktober 2013

waarom ik toch eens ga leren spinnen...

... om zo'n garen te leren maken. Het gevoel als je daarmee breit! Alleen daarom al hou ik er zo van.
Ondertussen is beer bijna af. Lang leve de treinvertragingen die me al ettelijke kwartieren extra breitijd gaven! (Niet echt hoor, ik vind het vreselijk, die vertragingen.) Bijna en we slapen wang aan wang.

De foto is nog van zondag. Met het nieuwe uur is het voorbij met door de week foto's maken. Jammer.

27 oktober 2013

bijna uitgeknuffeld


Voor een bijna jarige vriendin en poezenliefhebber... Het patroontje is gratis te downloaden op Ravelry.

Nog twee knuffels te gaan, eentje voor mezelf in het prachtigste wolletje, omdat ik over twee weken een portie moed en geborgenheid kan gebruiken, en nog eentje voor een andere vriendin. En dan, dan ben ik uitgeknuffeld denk ik, voor even toch. Maar die andere, meer lijfelijke vorm van knuffels, die blijven welkom. Altijd!

En zo is mijn vakantie ten einde en rest me nog enkel wat opruimwerk. Wol en stof slingeren overal rond...

Voor diegenen voor wie de vakantie nu begint, ik wens jullie een mooie tijd!

26 oktober 2013

gekaft


Een notaboek en een agenda voor 2014. Ik gebruikte hiervoor deze handleiding.
De agenda (met fluo vogel) deed onbedoeld dienst als proef. De stof is met Vliesofix gestreken op de agenda en nadien in de juiste maat geknipt, zoals de handleiding het voorschrijft. Ik vind dit echter niet zo netjes, omdat de randen toch een klein beetje rafelen. Het notaboek kaftte ik op de traditionele manier waarop duizenden moeders nog veel meer schriften hebben gekaft. Nadien streek ik alles goed vast. En dat is precies zoals ik wil dat het eruit ziet.
De vogeltjes zijn geflockt.
En als ik zo mijn nieuwe notaboek zie, dan ben ik maar wat blij dat ik dit zelf kan maken. Het is zo mooi geworden... (zegt ze met een zweem van trots).

Een fijn weekend gewenst!

25 oktober 2013

kleur!

patroon: purple waves van Wieke van Keulen
Na oneindig veel draadjes instoppen... bij een lekkere koffie met witte chocolade en een even lekker stuk chocoladetaart te Huize Colette in Gent... Zo doe ik dat, leuke omstandigheden creëren voor een niet zo leuk werkje.
Nu kan de sjaal in de kast totdat de moeder in december jarig is.

Er staat nog iets niet leuks op het programma: daten. O wat heb ik daar een hekel aan. Profiel aanmaken, mensen berichtjes sturen, daar soms antwoord op krijgen, maar al even vaak of vaker niet, in het beste geval eens afspreken, leuk contact en daarna weer niets en dan begint het spel van vooraf aan. Dat altijd maar opnieuw beginnen vind ik lastig en ontmoedigend. En ja, echte schoonheid zit vanbinnen. Dat zegt iedereen, toch? Maar als je zo aan het daten bent, kijken mensen vaak niet verder dan de schoonheid aan de buitenkant. En als je daar niet zo mee begenadigd bent, dan heb je een probleem. Pfff...
Ooit moet het toch eens lukken... Allez, vanaf gisteren wordt er elke dag één iemand aangesproken.

24 oktober 2013

grijs als buiten


Het tweede rokje is een feit. Het past me beter dan het eerste, maar ik denk dat ik nu niet zo van het model houd. Het maakt me nog breder dan ik al ben. En 't is een beetje heel grijs. De computer was ook zo vriendelijk om nog wat 'sneeuw' op mijn arm te strooien. Geen idee hoe dat komt.
Misschien moet ik voor volgende keer een combinatie van beide modellen tekenen. Een okergeel rokje, dat zie ik wel zitten.

Na een drukke eerste vakantieweek, is de tweede heel wat stiller. Ik denk dat ik toch vorige week verkoos...

22 oktober 2013

een deken voor het jarige metekindje


Negen jaar is hij geworden. Lang geleden dat er nog eens iets groots van onder mijn naaimachine rolde voor hem. Nu nog stevig inpakken en dan op de post naar het Zwarte Woud.

Veel meer is er niet over te zeggen, vrees ik...
Misschien nog dit, voor mijn eigen virtuele geheugen: het dekentje meet 1,2 op 1,5 m en dat lijkt heel OK.