15 november 2016

frutselknoopjes

Ik viel voor de frutselknoopjes. Niets aan te doen. Alleen daarvoor al zouden er knuffeldoekjes gemaakt worden. Dankjewel, mevrouw Khadetjes voor je schitterend initiatief en je al even schitterende patronen!


Werken met nicky velours was andere koek. Alsof al mijn naai-skills in rook waren opgegaan. Dat rekt, dat verschuift, dat zorgt kortom voor frustratie. Ondanks vijf geknipte exemplaren wou ik er bij de tweede de brui aan geven. Maar bandwerk loont: bij de vierde had ik de slag eindelijk te pakken.

Een tochtje door de miezerige regen later, zijn de vreetz'oppers, de knuffeldoekjes en de pennenzakjes (waar ik niet onverdeeld gelukkig over ben) afgegeven in de Stoffenkamer.

Blij dat ik meedeed.

13 november 2016

een late bloggers for life actie

Vanaf mijn computerscherm staren vijf vrolijke en lieve monsterachtige wezentjes me aan. Ze zijn de aanleiding om na twee maanden blogstilte nog eens een bericht het wereldwijde web in te sturen. Hoewel ik nog steeds geen fan ben van bandwerk, primeerde hier de stelling "één is geen".



Ik stel me voor dat een kind op de kinderoncologie in Gent uit een grote mand een vreetz'opper ofte zorgenvriendje kiest. Het badstoffen hoofdje vangt tranen op, de mond tracht leed te verzachten en het hart is streelzacht. Dat het ziekenhuis maar een verre herinnering mag worden, dat wens ik al die kinderen toe.