Met enige weemoed stelt aap 6 het olijke zestal van het kampeerweekend voor. De gezichtjes uitgegomd. Het zijn de mijne niet hé... Maar ze stralen, wees daar maar zeker van. Schoppen (alias spaden) in de aanslag, warm ingeduffeld, wachtend op het signaal om naar het strandje te vertrekken. De zon was maar zeer matig van de partij, maar verblijdde ons hier op een mooie avond.
Ik voel een gapende leegte in mij. Ik mis de kinderen, de vriendinnen, de warmte (de innerlijke welteverstaan, buiten was het koud en kil), de verantwoordelijkheid, de traagheid... Ik hoop dat de mooie herinneringen gauw het lege gat vullen.
Oh ik hebdat ook dikwijls na een weekendje weg in groep, dat ge de anderen mist....
BeantwoordenVerwijderenDat wil zeggen dat het goed is gewest....
leuk geweest, zeker super tof. en aap helpt je al mee met je herinnering. en dat mooi weer. daar moeten we blijkbaar nog lang op wachten. ik wil zomerkleertjes dragen....maar ja, toch nog niet de winterspullen weg gedaan.
BeantwoordenVerwijderenHallo,
BeantwoordenVerwijderenMooie knuffels en werkjes staan hier!
Ik ben gelijk volger geworden.
Groetjes, Jaimie
http://handmadebyjaimie.blogspot.com ( mijn handwerkblog)
http://creamiekes;blogspot.com ( mijn knutselblog)
Wat een schitterend aapje heb je gemaakt! Dat jullie genoten hebben van het kamperen is wel duidelijk op de foto's!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, rita.