een tuto?

Waarom schrijft iemand een tuto? Dat vraag ik me af. Omdat ik zelf ook wel zin heb. Ik heb voor deze tasjes weliswaar geen patroon gebruikt. Maar ik heb natuurlijk ook niets nieuws uitgevonden. Maar wie doet dat tegenwoordig nog in blogland, iets nieuws uitvinden? We laten ons toch allemaal inspireren door wat we hier en daar tegenkomen? Op andere blogs, op pinterest, op google... Alles is ooit al eens beschreven door iemand. Dus als ik vind dat de eer iemand anders toekomt, dan geldt dat toch ook voor die honderden anderen die het wel doen? Stel dat ik het doe, zou iemand daarvan dan gebruik maken? Dat vraag ik me ook af. Het zou natuurlijk ook gewoon handig zijn voor mezelf. Niet iedere keer opnieuw berekenen wat de afmetingen precies moeten zijn, klint aantrekkelijk. Ach, ik zie wel.

Ik heb ondertussen nog maar twee weken te gaan op het werk. Elke dag vertrekt er nu wel een collega op vakantie. Elke dag afscheid nemen. Elke dag beseffen dat er weer iemand is die ik waarschijnlijk niet meer zal terugzien. Ik heb een schitterende band met veel collega's. Maar zuiver collegiaal. Ik kon me geen betere plek wensen om uit te groeien van een uiterst stille persoon tot iemand die overal haar zeg doet, mee denkt op vergaderingen, suggesties doet, opkomt voor haar standpunt... Ik voel me gewaardeerd en dat is heel wat voor mij, om dat te voelen.
En daarnaast heb ik nooit een collega gezien buiten werkverband. Niet dat ik dat gemist heb. Maar ik hoop wel te groeien tot iemand die ook buiten de werkomgeving, tussen vrienden dus, zo zeker is van zichzelf. Dat moet zalig zijn. Maar het gaat steeds beter.

Hmm, beetje een sentimentele bui. Net een boek gelezen over iemand die voluit wil leven en daarin gehinderd wordt door ziekte. Ik ben kerngezond, heb alleen weinig energie, of minder dan ik zou wensen soms, en voluit leven lukt vaak zo moeizaam. Ach, ik kom er wel. Ooit...

Mijn langste tekst ooit op de blog denk ik. Moest me even van het hart. Ik ga weer aan het naaien. Het jongste metekindje is donderdag jarig en er moet nog een pop gemaakt worden, en een dekentje voor de pop, en misschien nog een mandje... Geen tijd meer om uit te stellen!