Hoe zou het zijn om na ruim vier jaar nog eens iets te posten?
Zomaar. Omdat ik graag schrijf. Een testje. Niet schrijven om gelezen te worden. Gewoon voor het plezier van het mijmeren zelf. Misschien gewoon eenmalig.
Wist ik nog maar hoe collages te maken. Dat wordt weer even zoeken...
Dat ben ik, nu. Yoga en lichaamswerk leren me te zakken in mijn lijf. Weg van mijn drukke, oordelende en rampenscenario's bedenkende hoofd. Hoe stiller mijn hoofd, hoe meer de creativiteit borrelt. Een leven lang zag ik mezelf als handig. Naaien en breien op basis van patronen die door iemand anders bedacht waren, wilde ik geen creativiteit noemen. Maar nu borrelt ze zowaar. Ik kan naar binnen kijken en beelden creëren zoals ik ze zie of voel. Wonderlijk is dat! En het hoeft niet "mooi" te zijn. Het ís mooi, omdat ik er plezier aan had en omdat het een verlengde is van iets binnenin mezelf.
Hier sé! Wat fijn om nog eens iets van je te lezen! Ik vraag me regelmatig af hoe het met je gaat! En je hebt gelijk: het belangrijkste is het plezier dat je er aan hebt, niet of een ander het mooi vindt.
BeantwoordenVerwijderenik ben blij nog eens wat van jou te horen,...heb me vaak afgevraagd hoe het met je zou zijn, want ik was steeds zo onder de indruk van wat er allemaal uit jouw gouden handen tevoorschijn kwam!
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier met je nieuwe ideeën!
groetjes
Ik sluit me aan bij de vorige schrijfsters; fijn iets van je te horen!
BeantwoordenVerwijderenJe leek (voor mij) ineens van de aardbodem verdwenen 😉
Lieve groetjes,
Sandra