12 april 2013
steek voor steek
... groeit de sjaal... totdat een rondbreinaal van 80 cm te krap wordt en er een tweede aan te pas komt. Geen opgefrommeld hoopje sjaal meer, maar... zo groot al! Verbazing.
Nu blijft ze even aan de kant liggen. Een week of zo. Er wacht een olifant om gebreid te worden.
Ik hou van de natuur. Dat wist ik al langer natuurlijk, maar ik voelde het daarnet. Een terrasje (als enige, wat wil je met die wind), koffietje, breien, gitzwarte wolken, af en toe een streep zon die alles zo fel kleurt, stoelen die omver waaien, kabaal, daar vliegt een vuilnisbak, minitornadootjes op de grond die een draaimolen van neergegooide verpakkingen vormen... Zalig!
Maar een warm zonnetje en een briesje, even graag! En heel welkom!
Een fijn weekend gewenst!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
dat ziet er echt wel mooi uit zeg !
BeantwoordenVerwijderenZo schoon die wol!
BeantwoordenVerwijderenMaar dit is misschien een sjaalvoor een olifant !?!?!
Dankjewel,zeg! Ik mag dan niet de magerste en de kleinste zijn, maar ik tip nog niet aan de afmetingen van een olifant. :-)
VerwijderenNee jong, maar tweerondbrienaalden?!?! Dat is toch echt al demoeite
VerwijderenKruipt veel wol in ook zeker
grooot, en veel olifantenplezier.
BeantwoordenVerwijderenZiet er al heel mooi uit!!
BeantwoordenVerwijderenDat wordt een prachtige sjaal. Ben al heel benieuwd naar het olifantje.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Monique
De sjaal wordt prachtig! EN dat olifantje, daar wachten we al met spanning op natuurlijk om dat te zien :)
BeantwoordenVerwijderenEn de natuur, ja ook ik kan dit allemaal erg appreciëren...
Groetjes, rita.
Ooooooooo, wat wordt die sjaal moooooooooi!!
BeantwoordenVerwijderenOlifantje ziet er ook lief uit. Zo te zien maak je dat ook van bijzonder garen. Of lijkt dat maar zo?