Ik weet vaak niet wat ik wil doen, maar zelfs al weet ik dat wel, dan doe ik het nog niet. Uitstellen heet dat. Straks, morgen. En morgen is het opnieuw: straks, morgen.
Ik ben daar een kei in. En ik ben er verre van gelukkig mee. De tijd doorkomen in plaats van te leven heet dat. Ik weet wel hoe het komt, daar niet van.
Je leidt het leven van een bejaarde in een verzorgingstehuis en je bent maar 40, zei iemand me vandaag. Dat klopt wel. Toch voor de tijd dat ik alleen ben. In gezelschap ben ik wel een echte bijna veertiger. Dan leef ik.
Zonet zag ik een reportage over een jonge vrouw met dromen, die toch niet in gang geraakt. De boodschap: leef nu, maak er het beste van. Herkenbaar, ook al is dromen een te groot woord voor mij.
Maar tot daar: vanaf morgenvroeg wordt er gestart met wat ik op dit moment wel weet dat ik wil, namelijk een tas maken om mee te nemen naar Dublin. We reizen low budget met enkel handbagage. Uitdaging is dus om een tas te maken die precies de toegelaten afmetingen heeft, zodat ik toch voldoende kan meenemen om een week door te komen. (Trouwens niet eerlijk dat het toegelaten gewicht geen rekening houdt met de lichaamsbouw van de reiziger. Vind je niet? :-) Grote mensen hebben toch meer omvangrijke en zwaardere kleren?)
Ik vertel dit maar, zodat ik een stok achter de deur heb om er morgenvroeg effectief aan te beginnen.
Hierbij nog de vorderingen aan het dekentje. Het tweede paneel is af (en het derde ondertussen halfweg, want de foto is van enkele dagen terug). Ik hou van de diagonalen die ontstaan.
En dit is een stapeltje handdoekjes (alias zweetdoekjes) voor het koor. Zwart met rode lippen is ons handelsmerk, zoals je ziet op mijn "uniform-T-shirt" (dat voor alle duidelijkheid niet zelf gemaakt is).
ik vind dat echt zo prachtig worden, dat deken !
BeantwoordenVerwijderenDat dekentje is zooooooo origineel! Dat wordt prachtig.
BeantwoordenVerwijderenHeb je die lippen geflockt of geappliceerd? Wel een groot werkje toch? En nu alweer die tas? Om dan al die geluksvogeltjes niet te vergeten!
Misschien ben je toch wel wat te streng voor jezelf? Ik vind dat jij heel veel verwezenlijkt... Zou een bejaarde in een rusthuis dat nog allemaal klaarspelen?
In ieder geval heb je een leuke reis om naar uit te kijken... ik ben benieuwd naar de tas!
En...het wordt een zonnige dag! Geniet ervan!
Lieve groetjes!
Ik snap wel wat je wil zeggen... op dagen dat er geen strakke deadline is, wordt hier ook aan een rustigere tempo gewerkt - of gelummeld. Dan is er een namiddag voorbij en heb ik ook niets gedaan. Kan me daar blauw aan ergeren, maar dat is niet altijd genoeg om me in actie te doen schieten ;)
BeantwoordenVerwijderenJe deken is prachtig! Ik zeg het nog eens: echt prachtig! Daarvoor alleen al zou ik het overwegen om te beginnen met haken.
Wat een werk, zo'n gebreid deken ! Echt chapeau ! Enne ... veel succes alvast met de tas he !
BeantwoordenVerwijderenJe bent goed bezig!!!! Doe zo verder!
BeantwoordenVerwijderenzo'n dagen kan ik mij niet permitteren. Soms heb ik dat met "de was" ik weet dat het moet, maar het blijft liggen hihi neen ik weet het dat is niet hetzelfde. Mooi deken gaat het worden.
BeantwoordenVerwijderenDe deken ziet er al zó mooi uit! En ook de handdoekjes zien er super uit met de lippen. Alvast veel succes met het maken van de tas, het is een mooi doel. En ik ben het helemaal met je eens, als groot meisje, dat je dan recht hebt op een paar kilootjes meer handbagage!!!
BeantwoordenVerwijderenDe deken is al echt supermooi! Jij kan er weg mee! En die zweetdoekjes met lippen zijn geweldig! Leuk merk van jullie koor :-) Nu je bijna 40 bent, zal je toch eens moeten een keerpunt maken in je leven. Normaal maak je dan de balans van je leven op, is het goed zo, wil ik zo doorgaan of ga ik het omgooien en helemaal anders aanpakken??? Misschien doe jij dit binnenkort ook wel als de tijd er rijp voor is!
BeantwoordenVerwijderenGrtjes, rita.