Met kleine oogjes presenteer ik u de envoi-sjaal. Ze is gisteren al gedragen en goed bevonden. De perfecte beschermer tegen de Kalmthoutse wind en als anti-zonnebrand doet ze ook behoorlijk dienst. Alleen stom van mij dat ik het laatste half uur op de heide de sjaal heb afgedaan, met verbrande rode armen tot gevolg. Maar goed, na een ultrakorte slaap (de kleine oogjes) is al het rood gelukkig verdwenen.

Envoi van Wieke van Keulen

Ik moet bekennen dat ik ondertussen een andere sjaal, de full circle, begonnen ben. Een mooi mosterdgeel exemplaar. Als ze af is, verdwijnt die sjaal in de kast en wordt ze pas uitgehaald op een bijzonder moment. Een moment dat onafwendbaar naderbij komt, hoewel ik de timing niet ken, en waar ik torenhoog tegenop zie. Dat er een stukje warmte klaarligt tegen dan... Hopen maar dat ze niet uit de kast moet in de komende maanden of jaren...

Voila, dan neem ik nu de mosterdgele wol en ga genieten van de zon op een terras in Gent.
Een fijne dag gewenst!