beetjes

De lente is er. Eindelijk. Zonder jas naar buiten, dikke trui moet volstaan. En dan nog veel te warm hebben. Maar wat wil je, met een wollen sjaal om. Hoe dol ik ook ben op sjaals, ik twijfel iedere keer weer. Vind me er niet mee staan. Vraag me af of ik ze misschien anders moet dragen. Maar ach, ik doe het toch. Die zachtheid, dat vertrouwd gevoel.

Deze is bijzonder zacht. Ik ben niet gewoon om met dergelijk licht en fijn garen te werken. Met het nodige gevloek in het begin. Vallende steken. Ik heb daar over het algemeen geen last van. Maar met dit garen... De één na de ander. En laat dit patroon nu helemaal niet vriendelijk zijn om gevallen steken weer op te rapen.

Tja steken laten vallen. Zo kan je de werking van geest ook bekijken. Of is het emotie? Te veel de boel willen redden op het werk, zonder erkentelijkheid, en me daardoor eerder de vuilbak van de dienst voelen. Te veel de boel moeten redden bij de aankoop van mijn huis. Alles te veel alleen. En bij momenten geeft dat kortsluiting. Dat vertaalt zich in moe, zwaar, geen zin.

En zo worden er met kleine beetjes toch dingen gerealiseerd. Een beetje van dit, een beetje van dat. Het "geen zin" overwinnen. Kleine beetjes sjaal, die dan plots toch groot zijn. Kleine beetjes lapjes aaneen naaien, die dan plots een mooi geheel worden, waar ik best wel fier op ben.

Allez, na het beetje bloggen, ga ik nog wat lezen. Buiten, in de zon, met een sjaal rond mijn nek. :-)

weetjes:
paperpiecing: Happy Frog Family van Paper Panache

sjaal:  niet langer verkrijgbaar patroon van Louisa Harding
           2,5 bollen Kidsilk Haze van Rowan (70% mohair + 30% zijde)