uitgeteld

Uitgeteld zit ik buiten op het terras. Na een dag vol nieuwe indrukken.

Ik moet alweer bijna slapen gaan om er morgen vroeg uit te kunnen. 't Lijkt zo kort, de avond. Dat wordt nog wennen om vroeger naar bed te gaan. En de trein niet langer zien als een verplaatsing naar huis, waar dan de avond begint, maar als een tijd die ik leuk kan besteden, dat wordt ook een oefening. Iemand ideetjes voor haak en breiwerken? Ik ga er veel tijd voor hebben.

O, een gratis sauna had ik ook. En sport op het werk! Acht of negen verdiepingen trappen lopen. Compleet buiten adem ben ik, eenmaal boven. Maar ik wil volhouden. 't Is dat de lift heel krakkemikkig is en dat ik al maanden zeg dat ik een betere conditie wil, maar er niet toe kom. Dus ik ga ervoor. Geen lift, maar trappen!

Ik vergeet nog te zeggen dat ik het goed had vandaag. Mijn geest is zeker geprikkeld. Met de twee mensen waarmee ik een bureau deel, was er een speels en plagend contact. Fijn, want daar hou ik van. Hopen maar dat het die kant op blijft gaan. Dan ziet het er goed uit.

Ik kan er wel nog altijd niet bij dat dit echt mijn nieuwe werk wordt (het is me nog wat onduidelijk wat er precies van mij verwacht zal worden) en dat dit echt mijn nieuwe collega's worden, of al zijn eigenlijk. Gek hé?

Ik kreeg een stel sleutels dat ik steeds bij moet hebben. Daarom maakte ik deze avond in de gauwte nog een lint om ze aan te hangen. Het komt niet goed uit op de foto's, maar ach, daar is ook niets bijzonders aan.

Dankjewel voor de vele wensen die ik kreeg! Dat is fijn.