8 juli 2014

een bloggenswaardig feit


Een boekje voor kleine en grote gelukjes, eentje voor wijsheden en eentje voor zomaar wat. Dat lukt op een weekavond. Energie, waar blijf je? Ik wil niet alles verspelen op het werk, maar ook nog iets overhouden voor 's avonds. Ach, komt nog wel.

Zit ik zo wat te zitten op de trein, beetje suffen, beetje een tijdschrift lezen, gedachten die alle kanten opgaan... Over hoe vreemd het voelt om in eerste klasse te reizen. Ja, een stafmedewerker mag dat voor een dienstreis. Hoe contradictorisch als je weet dat al die stafmedewerkers, ik toch al zeker, gewoon in tweede klasse naar het werk pendelen. Geldverspilling vind ik dat. Maar dit terzake.

Van Roeselare naar Lichtervelde. Van Lichtervelde naar Gent-Sint-Pieters. Bijna thuis! Maar wat blijft de trein daar lang staan. Dat dacht ik. En dan zet de trein zijn reis verder en ik besef quasi onmiddellijk: ik moest eruit! Hoe verstrooid kan je zijn (ik wou zeggen 'hoe dom kan je zijn', maar 'verstrooid' klinkt wat vriendelijker). De volgende halte is Brussel-Zuid. Joepie (ironisch). Veertig minuten heen en veertig terug.

De bijna-tranen vervangen door een bloggenswaardig feit.
En nog een avond zonder creativiteit (de boekjes zijn van eerder).

12 opmerkingen :

  1. ja dat kan de beste overkomen, je boekjes zijn weer prachtig en je energie ah die komt vast wel weer binnen sluipen.
    Groetjes Albèrtje

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vreselijk... bijna anderhalf uur ... grrr!
    Ja dan snap ik die bijna-tranen wel.... zo ellendig. En je had waarschijnlijk niet genoeg tijdschriften mee? :(
    Maar je boekjes zijn tof... ook het idee met dat knoopje. Ik heb nog een 80-tal onliemieknoopjes liggen... weer een tip er bij!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. aiai toch :-(. Maar die eerdere boekjes zijn wel leuk! vooral die knoopjes. Waar laat je dat maken?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja, dat verhaal komt me bekend voor, ook mijn zonen hebben dit al meermaals voorgehad, ikzelf vroeger gelukkig nooit, nu ga ik werken met de auto omdat het niet anders kan. Stom dat je zoveel tijd verspild dan die je liever nuttig of plezant wil besteden, zeker als je al zo krap in tijd zit als je werkt. Maar ja, er zijn echt nog wel ergere dingen in het leven en nu heb je daar het landschap ook eens een keer gezien! Die boekjes zien er schattig uit en ook die pop, een dotje!
    Kop op, morgen is alles weer anders en schijnt de zon vast! Morgen is weer een andere dag en ik wil je dit zeggen: geluk is houden van dat wat je hebt.
    Grtjes, rita.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. haha ik zou dat dus ook voorhebben!!! die boekjes zijn heel tof!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. ik rij tegenwoordig altijd eerste klas. Maar ik betaal de opleg dan zelf. Want ik word al eens claustrofobisch in treinen met paniekaanvallen en al en als ik eerste klas reis heb ik dat veel en veel minder omdat het daar rustiger is voor mijn zintuigen en ik altijid kan zitten.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooie boekjes .......reizen met de trein is altijd genieten (voor mij) ....van Balen naar Gent en terug.....

    Liefs
    Marjo

    BeantwoordenVerwijderen
  8. oei oei!!!! arme jij! maar geweldige boekjes!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. maar je hebt prachtige knoopjes op de kop kunnen tikken !

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Haha, misschien geen creatieve avond maar toch een blogbericht erbij ! Ik moest spontaan terugdenken aan die ene keer (lang geleden) dat ik de deur niet open kreeg toen ik er af moest en die trein ook doorreed. Vervolgens nam ik de bus en stapte ettelijke haltes te vroeg af en moest ik alweer een uur wachten op de volgende.
    Die boekjes zijn leuk met dat knoopje !

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Oei... Wat een leuke boekjes! Die knoopjes maken het helemaal af!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. en kreeg je dan een ticketje 'verloren reiziger' ? :-)

    BeantwoordenVerwijderen