een atypisch verslag

De Big Blogmeetup... voor wie er gisteren bij was: in dit hemd zat janusje. Veel te stil, veel te weinig initiatief...

patroon: Marley woven shirt van StyleArc

Genoten, toch wel, van het gezelschap op heen- en terugrit, supergezelschap trouwens, van de meegepikte gesprekken (meepikken = ergens bij gaan staan, luisteren en inpikken, zonder zelf veel op de voorgrond te treden en het gesprek richting te geven), van de hele sfeer...

Verlangend naar meer. Meer contact, meer gesprek, meer onbezonnenheid, meer... Klinkt een beetje hebberig en zo is het eigenlijk niet. De verzuchtingen van een mens die botst op haar beperkingen.

Of ik terugga volgend jaar? Ik denk het niet. Te groots, te commercieel ook. De ontmoetingen met medebloggers wil ik wel graag, maar kleinschaliger ligt me beter. Wordt zoeken naar een andere context.

Sorry mensen die een verslag verwachten... het mijne is heel atypisch... zoals janusje is (ook al had ze het liever anders gehad, is de schaamte groter dan de berusting). Bloggen over de goodiebags? Sorry sponsors... maar eigenlijk hoeft dat niet voor mij. Ik vind het eerder geldverkwisting... Behalve dan die kortingbons op online stoffenwinkels :-). Die ene grote is al verzilverd.

Maar het was fijn. Ik ben blij dat ik het meegemaakt heb.

O, en wie foto's heeft waar ik opsta... wil je die aan mij doorsturen? Het is fijn om een souvenir te hebben.

Multifunctioneel

De multifunctionaliteit van een klein huis: keuken, alias hobbykamer, alias muziekkamer, alias fietsenberging. De functie keuken onderschikt aan het andere...

Nog 4 uur... en dan... blogmeeting! Ik tel af en verwacht er veel van.
Het fototoestel zit klaar. Of ik het zal durven gebruiken? Dat is weer iets anders. Maar een verslagje (met of zonder foto's) volgt zeker.

Tot dan, voor wie gaat! En een heel fijn weekend voor iedereen.

de laatste der niet geblogden

De bolletjes wol die één van de vorige foto's sierden, zijn al verwerkt in de sjaal versie winter 2014 - 2015. In tegenstelling tot wat enkelen van jullie misschien dachten, betreft het dus geen op handen zijnde project. De sjaal is een combinatie van Noro en Lana Grossa. Mijn twee favorieten onder de wolletjes.
Er zijn zo ontzettend veel mooie kleurencombinaties, in wol, in stof. Telkens ik iets af heb, is er weer een andere combinatie die ik ook zou willen proberen. Had ik maar een sponsor...

En tot slot de laatste van de niet geblogde creaties: de gele trui, of T-shirt met lange mouwen zo je wil (in werkelijkheid zit er meer oker in en minder kanarie dan de foto's doen vermoeden).
Voortaan zullen de blogberichtjes dus in een trager tempo komen...

patroon: Mamacita

Dan zet ik nu het weekend in! Een week snotteren en de longen uit mijn lijf hoesten en toch willen blijven werken, heeft me uitgeput. Twee verlofdagen liggen nu in het verschiet, om weer op krachten te komen, om te naaien, wat in huis te werken, te doen wat ik graag doe. En dan is er zaterdag de Big Blogmeetup. Mooie vooruitzichten!

voor een moeder die van rood houdt

Mijn moeder houdt van rood. "Houden van" is een understatement. Ze is er gek op.
Die moeder was in december jarig. En ja, ik zou iets naaien. Wat wist ik al lang. En toch kwam het er niet van. Uitstelgedrag in de hoogste graad.
Tot nu. Een gepland weekendje weg werd op het laatste moment geannuleerd. Een leeg weekend diende zich aan en werd omgetoverd tot naaiweekend. Het is gelukt: Betty de zoveelste is er. Met rood, of wat dacht u?

patroon: Betty van Swoon

Genietend van het hartelijke wederwelkom in blogland...

Een vliegende start

Ik neem een vliegende start. Of herstart beter. Ik schreef me in voor de Big Blogmeetup 2! Geen idee wat ik ervan moet verwachten. In mijn wildste dromen ontmoet ik er veel boeiende mensen. Ja, dan ga ik zowaar van de een naar de ander om een praatje te maken. Geen schroom, geen verlegenheid, geen "wat denken ze...". Misschien vind ik er nieuwe inspiratie voor het bloggen? We zullen zien. Ik heb er in elk geval veel zin in.

patroon: Dorian messenger van Swoon

Gaat er nog iemand? Toevallig iemand die langs Gent passeert? Carpoolen interesseert me, vooral dan omdat ik dan 's avonds niet zo op uur sta voor die laatste trein.

patroon: deken Cozette, draagtas Zo Geknipt 2

In tegenstelling tot wat ik her en der lees,  vind ik alleen toekomen niet moeilijk. Hoogstens spannend, dat wel. Maar alleen ergens blijven, dat is een lastige. Gaandeweg verlies ik mijn spontaneïteit, ga ik me van alles inbeelden, vergroei ik in een krampachtige pose met mijn stoel. Totdat ik op een bepaald moment het hazenpad kies...

patroon: Zo Geknipt 2

Ik krijg iets met geel. Okergeel. Mooi vind ik dat!
Vandaag ging ik toch in mijn knalgele shirt werken. En of ik het nu mooi vind? Misschien toch wel te geel. Maar foert, het zit goed en het is van mij. Jullie hebben het nog tegoed.

patroon: Mamacita

Zou ik?

Zou ik?

Soms kriebelt het. Maar missen, nee, dat niet.
Een tikkeltje jaloezie bij het lezen over een blogontmoeting. Ja, toch wel. Daar had ik ook bij willen zijn.
Om de reacties, daar gaat bloggen ten dele om. Of zelf reageren bij jullie. Elke keer een hartesprongetje. En toch... soms primeert het gemis aan diepgang. Het is niet echt genoeg.
Veel liefs. En soms teveel. Te vrijblijvend misschien? Een wrang gevoel blijft dan achter. Maar misschien is dat wel typisch ik.

Hoe gaat het met je? Die vraag kreeg ik een paar keer. Superblij ben ik daarmee.
Het ging goed, toen in september, met een nieuwe vriendschap.
Ik groeide, werd steeds meer "ik". Een boeiende verkenningstocht. Eentje met rozengeur, maar ook doornen. Er werd van koor veranderd. De wegen van vrienden gingen een andere kant op.
Het nieuwe jaar is er één van vertwijfeling, veel verdriet, afscheid. Maar hé, de blik is vooruit gericht en met een goed paar wandelstokken kan ik gestaag verder gaan.
Dus ja, het gaat goed me. Hoewel "goed" geen synoniem is voor "gemakkelijk".

patroon: deena-thomson-menard

Sinds ik een breiende collega heb, is breien aan de orde van de dag.  Eindelijk durfde ik het breien van sjaals en omslagdoeken te verlaten en me voorzichtig te wagen aan truien. Eerst een poncho, dan een trui en nu een mouwloos vestje op de pennen. Zolang ik niet in een overvolle trein zit, wordt de tijd weggebreid. Veel voldoening heb ik daaruit.

patroon: Phildar

Ook de naaimachine produceert kleren voor mezelf. Heel voorzichtig nog weliswaar. Met mijn gloednieuwe overlock maakte ik twee T-shirts. En nu zit ik knalgeel te wezen in mijn eerste poging tot trui. Niet dat ik die nu zou aandoen om te gaan werken. Maar voor thuis kan dat wel. Zalig toch om hier achter de PC te zitten in een zelfgemaakt iets? Trots is een fijn en levendig gevoel.
De naaisels zijn voor een andere blogbericht. Anders verspeel ik hier zomaar mijn werk van zes maanden in één enkel bericht.

patroon: Phildar n° 104

Dat was het. Voor deze keer.
Tot later!

patroon: Phildar n° 104