af, en nieuw begin?

Af! Hij is af! Een slechte foto bij flitslicht. Een absoluut niet romantische locatie. Daar ligt hij te drogen. Te ruiken naar lavendel, van de Eucalan. Mij te vervullen met trots.

In het weekend maak ik betere foto's. Maar ik kon niet wachten om toch al iets te tonen.

Deze foto is ook een alibi om het over iets anders te hebben.








Al jaren loop ik met het idee om een zelfstandig bijberoep te beginnen. Niets groots, niets om te verdienen (maar ik wil geen wetten overtreden). Een webwinkel is één onderdeel van mijn droom. Als test ga ik nog een paar poppen maken. En als ik het fijn vind om te maken zonder dat ik weet voor wie, dan zet ik de stap.
Het allerfijnste aan iets maken, is immers de warmte, het graag zien, dat ik dan voel voor de persoon waarvoor ik iets maak. Er is verbondenheid. Zo ook als ik voor mezelf maak. Dan is er de belofte van geborgenheid, troost, warmte. De verwennerij. In die zin is een pop niet zomaar iets. Dat is op zich al een emotionelere activiteit dan zeg maar een tas maken voor niemand in het bijzonder. Even afwachten hoe het zal zijn dus en daarna een beslissing nemen.

Sinds mijn workshop in juli voel ik ook het verlangen om dat vaker te doen. Ik heb een heleboel bezwaren. Daar ben ik een kei in: bezwaren vinden om een verlangen de kop in te drukken (dan spreekt de angst). Ik ga die bezwaren nog even voor mezelf houden.
Wat ik graag van jullie zou weten, is, gesteld dat ik een workshop zou geven, en gesteld dat je geïnteresseerd zou zijn, wát je dan precies zou willen leren. Nu, dat "leren" moet met een tikkeltje zout genomen worden. Ik heb zelf immers geen enkele scholing en dus helemaal niet de pretentie om eens te gaan zeggen hoe het moet. Ik zie het eerder als samen aan iets werken en daarin begeleiden.
Ik vraag dit omdat het misschien helpt de bezwaren te overschaduwen en mijn fantasie de vrije loop te laten gaan.

Liefs