beregrote giveaway!

... met kleine beer in de hoofdrol.
27 cm van oor tot teen.

Wil je kleine beer, laat dan een reactie achter voor 16 april. Er is maar één voorwaarde: echt willen, met je hart. Volger zijn of worden, beetje reclame maken zijn leuke bijkomstigheden, maar geen must.

Succes!

patroon: http://zijmaakthet.blogspot.be/

"Het mooiste berenvestje ooit!"

... riep beer verrukt. En ik ben het daar stiekem (of niet zo stiekem) mee eens.
Heerlijk zacht, om je neus in te duwen, te strelen met je wang.
En, het past op en top in het straatbeeld! Nu kleine beer dit jasje heeft, zie ik deze kleur overal passeren.

Tot morgen! Dan wordt de giveaway officieel.

mini

Zie eens dat vestje, hoe mini...
Groenliefhebbers, niet gepanikeerd! Dat komt nog.

Tot daar de karige woorden janusje. Meer zit er niet in. Maar niet getreurd, ondertussen wordt er lustig verder gebreid aan de voorlopig laatste knuffel! Het kriebelt om weer te gaan naaien, ook al weet ik niet wat het zal worden.

 

op weekend

Beer en ik, wij gingen samen op weekend. Onafscheidelijk waren we.
We hebben dat goed gedaan samen. Trots, ontroerd.

En nu zit ik in de zetel. Leeg en moe. En een beetje huilerig. Maar dat is niet zo zeer van verdriet, dan wel van vermoeidheid. Wanneer je moe bent, nemen angsten grotere proporties in dan nodig. Toch?
Dus na een verkwikkende nachtrust is de vrolijkheid en moed wel terug. En in afwachting begin ik te breien aan de jas van kleine beer. Ik begon er al aan voor het weekend, maar eindigde met alles weer uittrekken. Een telfoutje ergens...

beer geniet van de lente

Let vooral op het madeliefje rechtsonder!

Dank voor de vele reacties op de kleur van het jasje. Is een compromis goed? Geel met groene mouwen en kap? Het is eigenlijk louter praktisch: met één bol wol kom ik er niet...

Beer showt ook al even het nieuwe haakwerk: een omslagdoek. 't Is een mengeling van katoen en linnen. Linnen... zomerser kan toch niet? Daarvoor doe ik het, een zwierige omslagdoek in een verkoelend briesje. Ach, ik zie me daar al staan. Linnen is jammer genoeg niet zo zacht, wat stug, ruw. En ik die zo van zachtheid hou...

het is blauw en klein en...

Het is blauw en klein en begint al een beetje vorm te krijgen...

en perfect tot nu toe (!)...
en misschien voor jou! Wanneer het af is, later, en jij gekozen wordt uit de andere gegadigden...
en in afwachting mag je al een zegje doen over de kleur van het jasje. Ik heb een geel bolletje en een groen. Wat zou je kiezen? Ik zou persoonlijk voor geel gaan, maar ja, geen kans dat ik hem straks win...

En dit blogberichtje? Dat was een intermezzo na een half uur huis kuisen. Niet mijn favoriete bezigheid, maar ik ben superallergisch en hou van een proper huis. En dan nu op voor het tweede halfuur. Ja, ik woon klein. Een voordeel wanneer het op kuisen aan komt, een nadeel om knutsel- en ander materiaal in kwijt te kunnen.



En al die zinnen die beginnen met "en". Niet erg taalkundig correct.

klaar voor een stapje in de wereld...

... en dat doen we samen. Het gaat goed tussen beer en mij! Ik kan hem eindelijk op zijn geheel zien en ben niet meer zo gefixeerd op zijn mankementjes.

Hij is mooi hé? En die close-up van slapende beer... zo vertederend... Of misschien ben ik gewoon verblind? Wanneer mijn hart ergens vol van is...

En nu... mijn wekelijkse uitstap naar de wolwinkel. Er komt nog een beer, voor jullie! En een zomerse sjaal (om altijd aan te hebben en daaraan te frummelen in plaats van aan mijn gezicht). En misschien een trui voor mij? De volgorde van dat alles is me nog niet helemaal duidelijk. Eerst de sjaal en dan de beer, denk ik. En de trui, dat zien we nog wel.

Een heel fijn weekend gewenst!

patroon zijmaakthet

een strikje voor beer

Bij Tio liep een wedstrijdje: raden wat ze voor de zoon aan het maken was. Ik moet toegeven, het was niet makkelijk, er waren heel wat tips nodig, maar uiteindelijk raadde ik het: een strikje! En zodoende won ik een strikje voor beer. Zit het hem niet als gegoten? En op de koop toe kregen beer en ik een hele mooie kaart! Dankjewel, Tio!

en de kleermaker, hij naaide voort

geen esthetische chirurgie

Dankjewel voor alle bemoedigende woorden met betrekking tot beers imperfectie (en mijn hang naar perfectie). Er zal dus geen esthetische chirurgie volgen (lees openmaken van de naad, voering uithalen, ogen proberen los te krijgen, wat geen garantie op succes heeft met veiligheidsogen...). Hier is beer bij de kleermaker van dienst om zijn nieuwe jas te passen. 't Ziet er goed uit. Nu is het gauw verderwerken geblazen, want de strik die hij van Tio krijgt, is al onderweg! Daar hoort een jas bij, toch?

één voet in de lente en één in de winter

Met één been in de lente... een parelwit strand in
volle zonneschijn, onder de schaduw van een boom.
(een kleine noot: het parelwitte zand voelde nogal koud en
vochtig aan, wat de voeten van de fotograaf betrof)

... en één been in de winter...



Brrrr... misschien toch maar een warm jasje maken!

Beer zou de ultieme knuffel worden. Warmte, geborgenheid, veiligheid. Een herinnering dat perfectie niet nodig is om goed genoeg te zijn.

 

Beer is niet perfect. Hij heeft een stukje zwart en zwart vind ik niet mooi. Maar ik koos ervoor om het stuk zwart niet uit de bol wol te knippen.

Beer heeft ook te kleine ogen. Maar dat moest dan maar zo, dacht ik gisteren, want ik wou ze af hebben en had geen grotere ogen. En toen we toch bezig waren met imperfectie, lieten we de neus ook maar voor wat ze is: te klein en te bleek.

 

Ik voel niet veel "band" met beer, maar misschien komt dat nog. Perfectie hoeft niet, hé?



beer is op komst

Dit wordt beer. Een lentebeer. De ene voet staat nog in de winter, grauw. De andere staat in de lente, frisgroen. Beer van verlangen en kracht.

Vrijdag was het patroon eindelijk weer verkrijgbaar. De laatste weken ben ik wel vijf keer in de winkel geweest. Ik durfde mij daar op de duur niet meer te vertonen. Ik weet het, ik kon het patroon ook online bestellen. Maar ik ben nogal trouw. Maar goed, hij is er. En hij breit makkelijker dan aap.

Het garen is Taiyo van Noro. 't Is een mengeling van katoen, zijde, wol en nylon. Veel te duur voor mijn budget. Een verjaardagscadeau voor mezelf. Ik word daar blij van, van zo'n mooi, natuurlijk garen. Ongelijk van dikte, soms pluizige stukken katoen. Mmmm....

Dankjewel voor de vele reacties op mijn maaksels! Ik vind het heerlijk. Ik geniet ervan, ik word er blij van, het geeft me de kracht en de zin om door te gaan.

een toilettas voor?

Een toiletttas voor het nichtje zou dit worden. In mei doet ze haar eerste communie en de week nadien gaat ze mee kamperen. Ze houdt van geel.

 

Maar eigenlijk... de tas is groter dan mijn toilettas! Dat gaat toch niet, zo'n grote toilettas in een kindervalies! Toch? Dus ik denk dat ik hem maar zelf hou. Voor het nichtje verzin ik iets anders.

 

Het patroon vind je hier. Het is voorlopig enkel maar in het Duits te verkrijgen, maar er wordt gewerkt aan een Nederlandse versie. Met mijn heel erg beperkte kennis van het Duits is het gelukt dankzij de vele duidelijke foto's.

iemand raad? (x2)

Ik heb gisteren iets nieuws ontdekt: vervelend + vervelend = leuk! soms toch... Vervelend 1: naar de wasserij, het wekelijkse uitstapje; vervelend 2: stof knippen. Oplossing: de stof meenemen naar de wasserij en daar, heel handig op de lange tafels, de patroondelen overnemen en de stof knippen. En aan het einde van de rit: een propere was en patroondelen klaar voor de naaimachine!

Weet trouwens iemand hoe je zo'n geplastificeerd stofje gelijkmatig onder het ritsvoetje kan bewegen? Mijn stof heeft de neiging om aan het voetje te plakken en dus te haperen.

 

Tweemaal raad had ik nodig. Het andere ligt wat gevoeliger. Vertel ik het of niet? Ach...

 

Al zo'n 20 jaar krab ik in het gezicht. Mijn vingers speuren automatisch naar oneffenheden en die moeten er allemaal aan geloven. Gevolg: een gezicht vol littekens. Al even lang geloof ik elke dag, rotsvast overtuigd, dat ik "vanaf nu" ermee kan stoppen. Gewoon stoppen, levert me hooguit een krabvrije dag...

 

Dus, al iemand een idee zou hebben, een hulpmiddel, iets dat mij kan afleiden telkens mijn handen naar mijn gezicht vertrekken, zeg het me, vertel het. Ik zou zo, zo blij zijn! Mocht het lukken... dan spring ik een gat in de lucht... en na, zeg 2 weken, mag jij iets uit mijn blog kiezen dat ik vervolgens voor je maak. Ik ben in elk geval al supergemotiveerd. Deal?

 

dat het maar gauw mei is...

'Speurneuzen op pad' heet recept 29 uit 'Goed geknipt!' van Sanne & Riet. De speurneus dat ben ik. Nee... dit is geen speurneuzentas, maar een kampeertasje. In mei gaan de 2 neefjes, het nichtje en ik kamperen. Fototoestel en portefeuille, meer moet er niet in om de camping te verkennen, te spelen en te hollen (moet nog iets aan de conditie doen eerst). Het gelamineerde stofje (Stoffenspektakel) behoedt de inhoud tegen spatten. Water uit de zwemvijver of douche? Een reëel gevaar met pagaddertjes van 6 en 7. 

"Ben je iets aan het maken voor kindje?" zou mijn moeder zoals zo vaak vragen.
"Nee hoor, 't is voor een vriendin." of voor mij in dit geval. Ben ik dan de enige die houdt van speelsheid? Nee, zou ik denken. Toch?

de gebroeders

De gebroeders aap.
Nog even samen en dan gaat aap met het oranje salopetje op stap.

En nu even geen apen meer voor mij. Vijf na elkaar, dat is genoeg.
Nu wil ik haar beer maken. Het patroontje is al 2 weken niet verkrijgbaar in mijn wolwinkel. Ik hoop vandaag geluk te hebben.
Maar eerst gaan supporteren voor het 7-jarige neefje. Hij voetbalt straks tegen AA Gent!

de tweede trekking

Sorry voor het wachten! De presentator van "de tweede trekking" liet even op zich wachten. Maar hier is hij dan toch met de uitslag:

Na weglating van mijn eigen reactie en het tweede bericht van Corien, komt hij uit bij Vervlogen Dagen! Gefeliciteerd! Mail je jouw adres?

 

Deze namiddag ging ik naar het Stoffenspektakel. Wat een volk! Ik hou niet van massa's, absoluut niet. Ik haat duwen en trekken en voordringen en struikelen over trolleys... Maar ik ben toch een aantal halve metertjes rijker.

 

Heeft iemand een patroon voor een weekendtas? Er staan er een aantal op internet, maar geen enkel lokt mij een wauw uit. En dat moet. Ik kocht namelijk een stofje. De 12,5 euro voor een meter al in de hand terwijl de vrouw de stof knipte. Bleek het 27,5 te zijn!? Geen stofje om zomaar een tas uit te maken dus. En na die misvatting (op de achterkant van het prijslabeltje stond blijkbaar een andere prijs) hield ik het Stoffenspektakel maar voor gezien. Het komende half jaar wordt er weer genaaid uit mijn voorraad.

 

Een fijn weekend gewenst!