Beer en ik, wij gingen samen op weekend. Onafscheidelijk waren we.
We hebben dat goed gedaan samen. Trots, ontroerd.
En nu zit ik in de zetel. Leeg en moe. En een beetje huilerig. Maar dat is niet zo zeer van verdriet, dan wel van vermoeidheid. Wanneer je moe bent, nemen angsten grotere proporties in dan nodig. Toch?
Dus na een verkwikkende nachtrust is de vrolijkheid en moed wel terug. En in afwachting begin ik te breien aan de jas van kleine beer. Ik begon er al aan voor het weekend, maar eindigde met alles weer uittrekken. Een telfoutje ergens...
Klopt als een bus....Morgen gaat het vast weer stuk beter!!!
BeantwoordenVerwijderenEn wat blijft Beer een leukerd zo met zijn avonturen .
X
Awel, ik ken de laatste tijd veelhuilerige gevoeltjes. ah, 't zal ook wel de eindeloze winter zijn zeker. Mag ik jouw adres ? Je kan het mailen naar neirtakkatrien@hotmail.com
BeantwoordenVerwijderenHopelijk ben je na een goede nacht rust weer helemaal back to normal. Met beer aan je zijde moet dat wel lukken.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Monique