ik zou niet... (een liefdesverklaring)

Ik had verlof vandaag. Treinstaking, jawel. En ik had zin om te haken.  Een tussendoortje zou het worden. Ik wacht immers nog op de bijbestelling voor mijn deken. Een tussendoortje, maar daarom niet minder gegeerd...

Ik zou dus naar de wolwinkel gaan en ik zou zeker geen Noro kopen. Nee, een effen kleur, liefs okergeel, een mengeling van zijde en katoen. Dat zocht ik. Maar dat hadden ze dus niet. Maar wel Noro Taiyo Sport, de mooiste ever, normaal niet bestemd voor de Belgische markt. En ja, er zit zijde in en katoen en ook nog een beetje wol en polyamide. Daar kon ik niet aan weerstaan. Hoe zot ben ik van Noro! Zo wonderlijk mooi. In oktober ga ik trouwens leren spinnen. Als ik ooit dat Noro-garen zou kunnen evenaren... (dromen kan geen kwaad)

patroon: envoi van Wieke van Keulen

 Noro doet wel niet zoveel recht aan het patroon. Maar ach, dan doe ik dat later maar even opnieuw in een effen kleur.