3 februari 2013

en toen waren ze met drie

En toen waren ze met drie, mijn lieve aapjes. Nummer drie komt precies rechtstreeks uit het oerwoud. ze is wat grover, heeft nog geen kleertjes. Maar dat komt nog...

Ik wil iets van de daken schreeuwen: de moeilijke taak is volbracht. Goed volbracht zelfs! Vanaf nu wil ik ophouden, ga ik ophouden met toe te geven aan gedachten als "Je bent niet goed genoeg.", "Je bent waardeloos." en een heel gamma aan meer van dat. Ik breek mezelf aan voordat iemand anders dat kan doen en dat geeft verstoring aan contact. Dat is gedaan. Vanaf nu.

En ik voel me zo blij en sterk en ontroerd.

't Is misschien een ietwat gek bericht voor op een blog. Nogal bloot. Maar dat kan mij nu even niet schelen. Ik zou ook niet goed bezig zijn hé als ik het nu al zou censureren uit schrik voor wat iemand kan denken?

Als je wat blijheid en een vol, gelukkig gevoel van doen hebt, ik heb er genoeg van momenteel. Kom maar vragen, dan krijg je wat.

2 opmerkingen :

  1. :-) leuke aap en blij met je goed gevoel. hou het maar lekker zelf en spaar ze voor de moeilijke momentjes. :-). ooit (bij tijd en bij ruimte) wil ik je wel eens ontmoeten. :-) want in mijn ogen ben je nu al een supermadam. ook vond ik dat nog van je vorige blog. :-) ik kan er nu helaas geen tijd voor maken maar later,... en als je het zelf wil,... we zien wel. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoera! ik word er zelf heel vrolijk van te lezen dat de moeilijke taak je gelukt is ! Supergoed gedaan !

    BeantwoordenVerwijderen