en hier is Zoet

Op de dag dat ik besloot om komaf te maken met mijn oude overlevingsmechanismen en daar toch hardnekkig weer naartoe werd getrokken en even hardnekkig niet wou toegeven, ben ik gaan naaien. Zomaar iets, niet bijzonder veel zin, maar het moest. Om niet toe te geven aan gepieker hé. Uit een boek dat ik kreeg van de schoonzus voor mijn verjaardag. Vers van de pers toen. Dagvers. Dus durfde ze het aan om het mij te geven (want ze dacht dat ik alles had wat er aan naaiboeken verschijnt, wat dus niet is. Ik heb er zelfs maar twee.). Gaandeweg groeide de verbondenheid met... Zoet? Ach waarom niet (ik pieker immers niet meer over stom of niet stom :-) )? Het knuffelgehalte is niet hoog. Daarvoor is ze mij niet zacht genoeg. Maar als mascotte kan ze tellen. Niet?

uit: Feest in het knutselbos