27 juli 2015

vakantie

Terug thuis! Het deed deugd even in een heel andere context dan thuis te vertoeven. Even niets te moeten, een frisse wind door het hoofd te laten waaien. Die wind mag je ook vrij letterlijk nemen. Wat een kracht! Ik hou ervan als de natuur machtig is. Dat doet me leven. Mijn tent vond dat jammer genoeg niet zo aangenaam. De laatste ochtend (gelukkig dan pas!) is hij bezweken.

Op dag 1 zagen kangoeroe en ik het volledig zitten. Met een zware rugzak (tent en zo) op de vouwfiets van het station naar de camping fietsen. Zwaar! Langs de kust is het niet vlak, hé. Klif op (het laatste deel telkens te voet), klif af (zelfs daar moeten trappen door de tegenwind). Getuige de vele aanmoedigingen die ik onderweg kreeg... 
Op de camping kregen we een rustige plek. Oef! En daarna was er tijd om te genieten van het uitzicht. Een jaar of tien geleden was ik daar al eens. Ik herinnerde me nog de mooie ligging van de camping. Toen vertrok ik met de fiets vanuit Gent en reed op veertien dagen de kust af tot aan Bretagne. Waar is de energie naartoe?


Op dag 2 werd het GR-pad langs de kust afgelopen, totdat ik moe was. Niet zo heel ver. Er was ook zoveel moois te zien onderweg. Terugkeren deed ik met de bus.




Dag 3 kondigde zich aan als een grauwe dag. Tijd om met de bus naar het nabijgelegen stadje te gaan. De sfeer van de haven opsnuiven. Maar lummelen is niets voor mij. Veel pittoresks was daar trouwens niet. Alles gericht op toerisme. Daarbij voel ik mij niet echt in mijn element.


Na een hele tijd haken in één of andere ongezellige, toeristische bedoening, had ik het lumineuze idee om te voet terug te keren. Dat leverde een behoorlijk lange wandeling langs de andere kant van het GR-kustpad op. Die luchten! Zalig mooi! Wat een intensiteit krijgen de kleuren onder een dreigende onweerslucht... De wolken waren wel zo vriendelijk om hun inhoud bij zich te houden totdat ik net terug bij mijn tent was.

Hier stond ik ook even stil bij haar blogpost. Mezelf een kaart sturen op momenten dat ik me gelukkig voel, maar die pas laten verzenden in de toekomst, dat leek me wel wat. Ik hoop de verzenddata te vergeten, zodat ik plots, op een willekeurige dag, verrast word door post. Het lijkt me heel inspirerend om zo herinnerd te worden aan geluksmomenten.
De kaarten verstuur ik via een toepassing van BPost, dezelfde waarmee ik ook de kangoeroepost verstuurd heb. Dames die hun adres hebben opgegeven: de post is onderweg! Ik had net voor elke dag één kaart. Vond ik super om te doen.


De wolken hadden het al aangekondigd: in de nacht van dag 3 op dag 4 heeft het behoorlijk gestormd. Rond een uur of vijf 's nachts begon mijn tent zo heen en weer te zwiepen, dat ik het niet meer vertrouwde. Ik wist even niet meer wat te doen. De tent verlaten en beschutting zoeken? Dan zou die gegarandeerd wegwaaien. Mijn hele gewicht dan maar gebruiken om tegendruk te bieden aan de windstoten. En ondertussen lezen, lezen, lezen tot tien uur 's ochtends, tot de intensiteit afnam. Mijn tent heeft het gehouden. Maar het moet niet gezegd dat ik vrij belabberd was. Middagdutje, veel haken, koffietje drinken op terras. Meer zat er niet in. De zee was wel prachtig! Na de kracht van de wind, die van de golven. Machtig.



Dag 5 tenslotte, was nat. Echt nat, geen moment zonder regen, behalve dan 's avonds. Het is dat ik 's morgens niet wist dat het zou blijven regenen, en overdag bleef hopen op een opklaring. Twintig kilometer gestapt, jawel (trots!), zwarte voeten (dat heb je met sandalen), modderspatten tot hoog op de broek, een kaart die scheurde van de vochtigheid... Na afloop een ijsje als beloning. En daarna een koffie om weer warm te krijgen... :-)



En in de nacht van dag 5 op dag 6 stormde het weer. Niet zo hevig, maar de tent kon er niet meer tegen. Krak, zei de tentstok 's morgens. Ik was dus heel vroeg uit de tent en klaar om de terugreis aan te vatten. Veel te vroeg was ik aan het station. Ik dronk een paar koffies om de tijd te vullen en genoot van de kracht van de natuur die me binnen niet kon raken.

En dat was het. Ook dag 6 loopt nu op z'n einde...
Dank voor jullie lieve wensen naar aanleiding van mijn vorige berichten! Dat is fijn! Toch twijfel ik wanneer ik mij van mijn zwakkere kant laat zien. Gelukkig is dat voorlopig niet meer aan de orde.

32 opmerkingen :

  1. Je hebt een leuke reis gehad. Mooie foto's getrokken en echt genoten. Dat is fijn!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Allemaal goddelijke foto's van kangoeroe! (vooral die met het stenentorentje is mooi, zeg)

    En verder superluchten, het machtige van het weer, is duidelijk merkbaar aan de foto's ook.
    Wat goed dat je hoofd leeggewaaid is (klinkt negatief maar ik weet dat het deugd kan doen)

    Veel gehaak?

    En ja, ik heb moeten lachen met " de tent tegenhouden met je gewicht'. Geinig.

    Welkom thuis,
    je zal wel moe gewandeld zijn en verdient nu een grote kop chocomelk met marshmallows erin. Santé!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klinkt goed, die chocomelk met marshmallows. Ik zal dat morgen in mijn mandje leggen, wanneer ik ga winkelen. De kasten zijn vrij leeg nu...
      En ja, ik heb veel gehaakt. Geen blauw met witte strepen, want de blauwe wol was er niet op tijd. Maar het is ook iets moois. Ik laat het zien wanneer het af is.

      Verwijderen
  3. Prachtige foto's, wat een indrukwekkende zware luchten !
    Ik kreeg vandaag een lege brief met visjes erop uit Frankrijk, weet jij daar toevallig meer van??? :-)
    Dikke duim voor de lange natte wandeling, dat doe ik je niet na; mijn energie van pakweg 20 jaar geleden is precies nog verder 'op' dan die van jouw. Donkere dagen of lastige momenten mag je toch delen , dat is toch niet zwak !
    Mijn bompa zaliger zou zeggen " dat is des levens."
    Liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben niet verantwoordelijk voor de lege brief... :-) Misschien de persoon die de vissenkaart naar Brigitte stuurde?

      Verwijderen
    2. Oeps, Carlaatje, een lege brief ! OMG, die vis is gewoon uit de enveloppe ontsnapt ! Ik zie mij nog zitten op dat terras, waar ik ze allemaal versturensklaar in hun enveloppe heb gestoken. Ik heb hier en daar nog zitten inkleuren met mijn potloodjes … Daar ben ik nu effenaf niet goed van. En 't ergste is dat ik er geen extra heb meegebracht (hoe stom kunt ge zijn) , anders stuurde ik er je direct eentje door. :-(

      Verwijderen
  4. Mooi verslag van een pittige vakantie! Heel wat gelopen zeg, en dan die stormen over je heen, chapeau!!
    Ook mooie foto's van indrukwekkende natuur en natuurgeweld. De laatste van kangeroe die uitkijkt over zee is mijn favoriet!! Prachtig!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is ook mijn favoriet. De allerlaatste foto die ik nam.

      Verwijderen
  5. Zo'n mooie foto's ! Gelukkig heb je die storm goed en wel overleefd !

    BeantwoordenVerwijderen
  6. 'De kracht van de natuur die me binnen niet kon raken', mooi...
    Maar de schoonheid van de natuur heeft je zo te lezen wel geraakt. Op een goede manier.
    De laatste kangoeroefoto is ook mijn favoriet. Maakt me stil van binnen (dat gebeurt helaas niet vaak (genoeg) :-)))
    Lieve groetjes,
    Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hou van de krcht van de natuur, ook er middenin (als het niet gevaarlijk wordt). Maar het is ook knus om beschermd te zijn.
      Fijn dat mijn foto je iets geeft.

      Verwijderen
  7. Heerlijke foto's zeg ! Ik kreeg vanmorgen je kangoeroepostkaartje aan en dat was echt genieten!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heerlijke foto's zeg ! Ik kreeg vanmorgen je kangoeroepostkaartje aan en dat was echt genieten!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Mooie foto's! Ze zetten me aan om ook eens een keer die richting uit te gaan...
    Nu lekker nagenieten!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Doen! 't Is niet ver wanneer je met de auto kan gaan. Er stond een bordje "Brussel 250 km". Valt mee hé!

      Verwijderen
  10. Wat een prachtige foto's ook deze met kangoeroe. Geen getwijfel meer, chapeau om met de fiets en zware rugzak je bestemming te bereiken. Een mooie herinnering aan de zomer ook al ging het er soms onstuimig aan toe.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het grootste deel was wel met de trein hé! Enkel 10 km met de fiets, maar die konden wel tellen qua hoeveelheid zweet.

      Verwijderen
  11. Echt schitterende fotoos

    Liefs
    Marjo

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Heerlijk mooie foto's!
    wat moedig om er zo in je eentje op uit te trekken met de tent!
    ik doe het je niet na!
    Zo fijn dat het je deugd gedaan heeft!!!
    lieve knuffel van mij,
    Hilde

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ben hier aan het blogbijlezen op een druilerig dagje in de Dordogne! Wat een mooie tas maakte je weeral (vorige blogpost) whaw! Hoop dat je vakantie je evenveel deugd heeft gedaan als je foto's doen blijken...heerlijke plek en heerlijke tijd heb je daar gehad...knap dat je daar in je eentje (met kangoeroe uiteraard) naar toe trekt... ik ben daar een veel te grote sissi voor... zou je niet denken met mijn grote mond hé... tja... lijkt me een plek waar ik ook zou gedijen. Storm of niet... komt op ons lijstje met reisplannen! Hier in de Dordogne is het ook mooi maar toch was de Auvergne prachtiger...ruiger... rustiger...minder toeristen... vooral dat laatste vind ik belangrijk... maar je leest het binnenkort wel op mijn blog... Hopelijk zijn jouw batterijen weer volledig opgeladen? Je verdient het dubbel en dik!
    Lieve groetjes...

    Oh ja....stom maar de kangoeroepost heb ik dus gemist... brute pech! :-(

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Auvergne... ik zoek nog een bestemming voor september. Ik zie uit naar je blogbericht. Misschien doe ik dan wel inspiratie op.
      O, en kangoeroepost was niet beperkt tot die ene vakantieweek, hoor. Wie weet belandt er nog wel iets in je bus. :-)

      Verwijderen
  14. zo sterk, alleen op reis. Ik zou niet weten waarheen met mijn gedachten. Ps: heel misschien kom ik morgen naar Gent, naar het oudste snoepwinkeltje om poepegattekes en rumsnoepjes te kopen...

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat een bewondering heb ik voor je om helemaal alleen met de tent op reis te gaan! En een zwakke kant hebben we allemaal hoor, da's toch niet erg en niet onoverkomelijk, ook niks om beschaamd over te zijn. Je bent NIET abnormaal. Heel leuk dat je ons zo dag na dag beschrijft en van die mooie foto's maakte en met ons deelt, kangoeroe heeft blijkbaar ook genoten. Stom dat je tent het toch nog begaf de laatste dag. Ik verheug me al op de kangoeroepost van je. En dan volgt er beslist iets naar jouw adres!
    Lieve groetjes, rita.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hoop dat de kangoeroepost geen kuren heeft. Het kaartje dat ik terzelfdertijd naar mezelf stuurde, is al dinsdag toegekomen... Laat het zeker weten als je niets ontvangt!

      Verwijderen
  16. JIPPIEIEIE!!! Ik heb geWELdige Kangoeroepost gehad!
    Heel, heel, heel hartelijk bedankt!!!
    Liefs,
    Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Wat een avontuurlijk mooie reis heb jij gehad ! Ik bekijk en herbekijk je foto's, wat zijn ze prachtig ! En ik lees en herlees jouw reisverslag en voel bijna helemaal hoe het moet geweest zijn. Zo mooi hoe je het allemaal verwoordt ! 't is bijna alsof ik erbij was en mee in die tent lig te hopen dat ie niet wegwaait ! Wat een overweldigende natuur !
    Zo te zien heeft kangoeroe heel erg meegenoten van de reis :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Wat een mooie reis. Dank dat we mee mochten reizen. En natuurlijk bedankt voor je kaart.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Brrrr, ik zou echt zo bang geweest zijn in die tent denk ik!
    Gelukkig begaf ze het pas tijdens de laatste nacht. :-)
    Blij om te lezen dat je een fijne vakantie hebt gehad, dat kan inderdaad deugd doen.
    Wauw en van het station met de fiets en je spullen naar de camping, wat een moed heb je!

    BeantwoordenVerwijderen